KAJDANY

@WarszawiAnka Niesamowite! Właśnie piszę wiersz o podobnej tematyce, a przecież od dawna tutaj nie zaglądałem (miałem trochę na głowie). Cóż za zbieg okoliczności! To znak, że muszę tutaj wrócić :-)

@Wędrowiec.1984 : Dziękuję za Twój głos. :)

Twórcy się rozumieją. :) Chętnie przeczytam Twoje nowe wiersze.

Dziękuję i pozdrawiam :)

@pomaranczowy.kot : Dziękuję za Twój głos. :)

Świetne i bardzo prawdziwe nawiązanie.

Podoba mi się rzeczowość i jasność przekazu. 

Tekst, który skłania do rozmyślań.

Przez to, że jest krótki, można go łatwiej odtworzyć w pamięci.  

W moim stylu, nie ma co ;-)

Pozdrawiam!

@Artbook™✍ : Dziękuję za Twój głos. :)

Dziękuję za tak pozytywny odbiór tego tekstu, cieszę się, że się rozumiemy. :) Myslę, że zgodzisz się że czasem potrzebujemy długiego, nawet wielostrofowego wiersza, żeby wyrazić dokładnie to, co chcemy przekazać (i każdy jego element uważamy za niezbędny), a czasem cała myśl da się zamknąć w kilku wersach i to nam w zupełności wystarcza. :)

Pozdrawiam :)

Zgadza się :-)

To o czym piszesz, to jak ilość składników do przyrządzenia jakieś potrawy. Jedna potrzebuje więcej, aby ją przygotować, druga mniej, ale jedna i druga może okazać się tą smaczna ;-)

Tak mi się jakoś skojarzyło...

To bardzo trafne skojarzenie. :) Czytałam o kandydacie na nowego szefa kuchni we włoskiej restauracji, który otrzymał polecenie przyrządzenia najprostszego spaghetti "aglio e olio" (z oliwą i czosnkiem), bo na najprostszych potrawach najlepiej można się przekonać, czy ktoś umie gotować, czy nie. :)

A to dobre, no proszę ;-)

Siła prostoty w przekazie (oczywiście bez infantylności), ale to zapewne jeden z kilku kluczy w słowie pisanym ;-)

Serdeczne dzięki. :)

Osobiście lubię zarówno długie, rozbudowane i pełne treści poematy, jak i drobne "perełki", zwłaszcza takie, gdzie gra słów lub celne użycie związków frazeologicznych trafia od razu w samo sedno. :)

@Artbook™✍ : ...i jeszcze jeden promienny uśmiech. :)