Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Fakt


Justyna Adamczewska

Rekomendowane odpowiedzi

 

Fakt

 

Posadziłam misia na podłodze zimnej –

takiego pluszowego, jeszcze ciepłego od przytuleń.

 

Niech zmarznie,

za dobrze mu było.

Niech wyszyty uśmiech wykrzywi.

Niech poczuje, jak to bywa, kiedy nawiasy obowiązują.

 

Niech futro nastroszy i ogonek napuszy.

Niech czerwone staną się  jego uszy.

 

Niech zrobi to wszystko -

fakt zmuszony,

jednak do przytulania znów gotowy.

 

J.A. 

 

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Każdy fachman i fachura

Oprócz pakuł jest z pluszu rad

I czy majster, czy czeladnik

Czy parobek przedni/zadni

Wszyscy zgodnie potwierdzają

Że (Fakt faktem) się imają

Rzeczy w taki właśnie sposób

By wiedziała każda z osób:

W ogrzewaniu podłogowym

Jest podstawą miś pluszowy!

 

;)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Po angielsku tytuł, mm? No!

 

 

Uchodzi fuck, to niezbity fakt,

 tylko trzeba ubić fakty, 

wtedy fuck będzie dobry jak znak - drogowy

do dalszej z misiem rozmowy. 

 

I tak ma być, łapki zmarznięte misiu ma.

Oj,  fuck pasuje - tak, tak, tak. 

 

mm, dziękuję:))

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Witaj Justynko - no i fajnie  - lubię pluszowe misie więc

wiersz mi się podoba  - ładnie ubrałaś ten wiersz.

                                                                                                    Miłego dnia ci życzę.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @OloBolo przez to mój narzeczony jest wielkim egoistą, także nie wiem czy to dobrze:)
    • @Jacek_Suchowicz w sumie to się zgadzam bo co to za wolność którą da się określić w jeden tylko sposób  Pozdrawiam 
    • @Dekaos Dondi Na mój gust aż tak, również pozdrawiam ;)
    • @Leszczym ↔Dzięki:)↔Ojej! Aż tak!→Pozdrawiam:)
    • Przekazać piękno czy zabić? Treści ukryte między wierszami. Ukazać czy pomścić? Zniknąć czy zapomnieć? To coś, co powinno się nie odzywać, a co najwyżej cicho o sobie upomnieć.   Chciałbym wstęp, a raczej apostrofę do muzy napisać i streścić ją nie przesadnie, lecz względnie. Dzisiaj jednak to tylko brednie, za które zostałbym wyśmiany. Powiem, więc jedno na przekór: Modlę się o wychowanie dobre  i zdrowie polskiej oświaty.   Muza niby początek wielki. Muza niczym Courbet z jego L'Origine du monde. I tak żaden wzrok twój nie ujrzy tego upragnionego początku wszechświata. Zwracam się więc do Ciebie, tak samo mocno jak Ciebie się wypierałem, by muzo ma  zniszczyć i stworzyć to co nazywałem światem.   Zniszczyć toksyczną relację między poezją i filozofią, a przynajmniej ostudzić strudzone myśli Platona. Żeby to wszystko nie nazywać pracą. Żeby to stale wzrastało w potrzebie. Żeby zniszczyć idee stworzone w niebie.   Sceptycy unieszkodliwili tanie opowiadania romantyczne. Znikome rysy ludzkie. Wszystko wykalkulowane, etyczne. Nie chcę błagać o czyny przykryte kołdrą nihilizmu. Sam tak miałem. Wszystko tylko z ukrytą nędznie wścieklizną. I uczucia błahe narzucone bliźniemu. Trochę się cofnąć w czasie. Przeczytać Spinozę. Może ta Etyka w końcu ukorzy wysublimowane twarze pogrążone w ciągłej ocenie przez pryzmat własny. Zniszczyć i zapomnieć. Tylko śmiech  przez chorobę ukształtowany i wzgardzony jednocześnie. Jak utrzeć nosa innym i zniknąć bez śladu?   Muzo wskaż mi nadzieję kolejnego westchnienia. Nic nie warte słowa. Czyny skandaliczne, trwoga. Wszystko w przestrachu. Wszystko w oparciu o gniew. Tam gdzie mediacja wywołuje jedynie śmiech. Kieszonkowe wyliczanki. Błagam o skruchę. Nie ma miejsca na raj w miejscu, w którym  z ludzi wysysa się duszę. Sprzedajny krytycyzm. Tam gdzie najgorszy artysta góruje nad najlepszym recenzentem.      
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...