EGZAMIN

Dziękuję za komentarz. Dopiero wiele godzin po wklejeniu tego wiersza uświadomiłam sobie, że tytuł może być kojarzony ze strajkiem.:)

Pozdrawiam

Dziękuję za komentarz. To prawda: życie anielskie i życie ludzkie to zupełnie odmienne sposoby istnienia.

A dzień - nie tylko popołudnie - miałam rzeczywiście anielski. Mimo oblanego egzaminu...:)

Pozdrawiam

"Trzeba skąpać się w tej misie,

a to jest woda święcona"

Zaskoczyłeś mnie - nie, zupełnie nie miałam tego na myśli; jednak taka interpretacja jest również możliwa... Ogromnie mi się podoba to, że nieraz dzięki całkowicie odmiennej interpretacji Czytelnika mogę w nowy sposób spojrzeć na własny wiersz...

Pozdrawiam

Dziękuję, Nato, za Twoje refleksje. :)

Oczywiście, że nikt nie jest doskonały, ale gdy się zdaje na anioła, to... sama rozumiesz - poziom zobowiązuje... :)

Kryterium punktowania musi być na egzaminie - bo jak inaczej ocenić? "Wreszcie mogę być człowiekiem" - tak, to o to chodzi, dobrze "łapiesz". :) To fakt, że "fakt" jest mało liryczny, ale egzaminy zazwyczaj poetyckie nie są. Nawet egzaminy z poezji...

Pozdrawiam :)

Człowiek, to raczej gatunek :), jeśli traktować nas w kategoriach stricte biologicznych... albo rodzaj, jak kto woli. Pisanie o rasach w tym przypadku jest obecnie troszeczkę ryzykowne, powiedziałbym :).

A ja podejrzewam, że anioły potrafią się w nas wcielać.., może nie na stałe, ale w pewnych sytuacjach się nami posługiwać - tym częściej i tym dłużej, im więcej w nas miłości... Jesteśmy więc może "aniołami na chwilę", które nie muszą zdawać egzaminów, lecz "jedynie" kochać. :) Takim na pewno jesteś, Warszawianko. :))

Określiłam człowieka jako jedną rasę, bez podziałów. Ale masz rację - rodzaj ludzki to jest to, co miałam na myśli. :)

Pozdrawiam

Dziękuję, Duszko. Myślisz, że czasami wyrastają nam skrzydła? Bycie "aniołem na chwilę", bez egzaminu i certyfikatu wydaje się bardziej pociągające. Dziękuję również, że tak pozytywnie o mnie myślisz. :) Twoja obecność nieraz ma w sobie coś anielskiego, tak jak to upuszczone piórko... 

Pozdrawiam

Chociaż nie mogę Cię nazywać ANIołem, u mnie zdałaś :)

s-erdeczności

@samm : Dziękuję za Twój głos. :)

Bardzo dziękuję za tak miły odzew na mój wiersz. :) Cieszę się, że się podobało. :)

Pozdrawiam

Tak, myślę, że czasami wyrastają nam skrzydła i może się zdarzyć, że upuszczamy z nich dla kogoś piórko, np. w postaci wiersza lub komentarza takiego, jak ten Twój dla mnie. Dziękuję! :)

Świetny, prosty tekst, Aniu :)))

Wg zapisków z dzienniczka św. Faustyny anioły może nawet odrobinę zazdroszczą ludziom,

gdyż ich odejście od Boga jest nieodwracalne,

a człowiek do śmierci ma szansę zmienić niewłaściwy wybór.

I to ludzie zostali zbawieni :)

W moim prywatnym odczuciu bycie niedoskonałym to zaleta :)

Przesadna dbałość o szczegóły, perfekcjonizm wręcz mnie mierzi.

Bo załóżmy, hipotetycznie, że osiągniemy ten stan idealny.

I co tu później zrobić ze sobą?

Dobrze, że Peelka dojrzała do samoakceptacji, bardzo mi odpowiada jej postawa.

Serdecznie :)))))))

D.

Ja również bardzo Ci dziękuję, Duszko. A do aniołów może jeszcze wrócę, lubię ten temat. :)

Pozdrawiam

Bardzo Ci dziękuję za tak wnikliwy i obszerny komentarz. :)

Co do anielskiej zazdrości, projekt stworzenia człowieka był podobno powodem upadku aniołów, bo Lucyfer nie mógł znieść myśli o Wcieleniu, a co za tym idzie - konieczności oddania pokłonu materii (wykorzystałam ten wątek w wierszu "Ja, Szatan").

Ponadto "Żaden z wojska anielskiego / nie dostąpi nigdy tego / czego człowiek dostępuje / Ciało i Krew gdy przyjmuje."

Niedoskonałość wiązana jest z pokorą, ale wcale tak być nie musi... :( Osobiście lubię doskonałość, jeśli jest przyjazna, a nie arogancka. Ale tak trudno ją osiągnąć... Dlatego Peelka poniosła porażkę. Ale teraz nie usiłuje wyzbywać się własnej natury.

Pozdrawiam serdecznie :)

Pozdrawiam

@Deonix_ : ...i dziękuję za Twój głos. :)

@Nata_Kruk : Dziękuję za Twój głos. :)

@Nata_Kruk : ...i jeszcze raz. :)

Warszawo i Anno.... :) raz w zupełności wystarczy... ;)