wiosennie

Magicznie lekko wiosennie 

... :) no tak, takiej treści na tę chwilkę zachciało mi się... Dziękuję Marcinie.

wstęgi życzeń bym oddzielił od znów zwariować.Lekki, zwiewny wiersz. Pozdrawiam

Wojtku, za lekki, zwiewny.. dziękuję. Co do oddzielenia, można by, bo dlaczego nie... ale ze względu na budowę całości, wolałabym tego nie robić. Cieszę się, że jednak wpadłeś na chwilkę.... :)

Pozdrawiam.

wszystkim cichym zapomnianym

na talerzu uśmiech przynieść

radość w kubku herbacianym

nawet w zimie

:)))

Jacku...  jasne, to byłoby coś.... "nawet w zimie"... :)

Chciałam na szybkiego coś zrymować, ale jakoś nie bardzo mi się myśli układają.

Podziękuję wobec tego za odwiedziny... :)

Marcinie Marczyńczyk...  Tobie także dziękuję za ślad.

Pozdrawiam Panów.

Natko ,

w wierszu widać, że coś zaczyna się dziać, poruszać po zimowym śnie.

Oryginalny zapis wiosennego tańca :)

PozdrawiaM.

Lekko, zwiewnie i pięknie

Evicco... miło mi czytać Twoje słowa... :) Dziękuję. 

Natuskaa... po cichutku, ale cieszę się, że zostawiłaś ślad.

Pozdrawiam obie Panie.

Wiosennie i refleksyjnie. Godzina zagubiona / zapomniana okazała się pełna treści. :)

Pozdrawiam

Fajnie, że wg Ciebie, oryginalnie i widać w wersach to wiosenne poruszenie.

Marlett... dziękuję za pisany ślad pod wierszykiem... :)

Pozdrawiam także.

.... to, co czasami nam umyka, daje znać o sobie w myślach i potem... można to 'uwiecznić' słowami.

Ta godzina rzeczywiście "zniknęła"/'zagubiła' mi się. W domu, w którym akurat przebywałam w tym dniu, przestawiłam wszystkie zegary poza tym, który wisiał w pokoju, gdzie spałam. ehhhh... ja to potrafię....

WarszawiAnko... dziękuję za słówko pod treścią.

Ślę pozdrowienie i ja.

'

"...przestawiłam wszystkie zegary poza tym, który wisiał w pokoju, gdzie spałam..."

Znam to, coś podobnego zdarzyło mi się kiedyś jesienią - wstałam o godzinę za wcześnie i wyszłam do pracy w głuchych ciemnościach... dziwiłam się, dlaczego tak pusto... :)

Pozdrawiam

@Nata_Kruk : Widzę, że się rozumiemy... :)

Wiosennie ;). Nie czytałem Cię dawno. Ale nie żałuję. 

Pozdrawiam t.

Ale super działa na Ciebie przestawianie czasu, ja nie mogę dojść do siebie, a Ty piszesz wiersze,

Przeurocze, równe. Z przyjemnością. bb

Bardzo mi się podoba lekkość w tym wierszu Natka. W bardzo fajny, zwiewny sposób przedstawiłaś nieuchwytność czasu. Świetny pomysł. 

Tomaszu... to prawda, daaaawno nie byłeś u mnie, fajnie, że wpadłeś i cieszę się, że nie żałujesz odwiedzin.... :)

Alicjo... fakt, nie odczuwam w ogóle przestawienia godziny, a i dzięki temu mam.. "wiosennie".. 

  Mam nadzieję, że śliczna pogoda pomogła Ci się się 'pozbierać'... ;)  Motylek rozkoszny.! Dziękuję.

WarszawiAnko... jasne, że się rozumiemy... :)