perfumy

twój zapach pokój wypełnia
niczym cudowna woń okropnego cierpienia

w powietrzu unoszą się nieuchwytne chwile
a w brzuchu padły wszystkie motyle

wspomnienia psychikę nieustannie torturują 
i puszczając w zapomnienie kres miłości
myśli wspólną przyszłości drogę życia nam kreują  

z mej duszy wydobywa się krzyk niemy
perspektywa trwania 
bez mieszkańca mego serca
niczym cieszyć się nie pozwala
ja i moje wnętrze bez twej czułości
pustkę po sobie zostawimy

i tylko w izbie unosić się będzie wciąż twoich perfum zapach

Chyba bardziej pasowałby mi tytuł.. zapach(y).. i już w drugim wersie, skoro jej zapach wypełnia pokój, to raczej.. staje się..

wonią cierpienia, a 'to' samo w sobie już jest okropne, zatem wypełniacz.. "okropnego".. uważam za zbędny.
Poza tym, stylistyka wypowiedzi nie jest najlepsza, są inwersje, czy "zdobią" tekst, wątpię, chociaż stosując je, chciałeś/chciałaś gdzieniegdzie zrymować słowa, słyszy się to.
"mej", "twej"... takich określeń.. niby.. powinno się unikać.

W tym fragmencie przekombinowany styl zdań.  Ogólnie, treść do dopracowania, może dałoby się

wyciągnąć 'z tego' miniaturę. Nie podejmuję się tego zadania.
Pozdrawiam.