deja vu

młodość nie wątpi, a nawet jeśli, to na krótko i zaraz zawiera w sobie wszystkie rzeczy...

wyrzuciłabym wers - świadomości istnienia - bo brzmi wg mnie zbyt poważnie do całości, a i tak bez niego wiersz przemawia. 

zakończenie cudne

pozdrowienia

Witaj  -  tylko westchnąć wypada  za  minionym

które zawraca.

Mi się miła Marlett podoba.

                                                                                           Słodkiej nocy życzę.

Iwonko,

Dziękuję za wnikliwy komentarz, do przemyślenia :)

PozdrawiaM.

Dziękuję:)

PozdrawiaM.

Odbieram to jako gotowość na pomysły, na zgodę i na wspólne działanie, tych trzech trwań

Marlett, duszko, zawsze się dwoję i empetroję przy Twoich wierszach, chyba mam za małą głowę.

Pozdrawiam :)

"na umyśle" źle mi się kojarzy, wolałbym "w umyśle",

ale zwątpienia nie mam, że wiesz, najlepiej. :)

Świetny wiersz, jednym słowem wystarczy "być".

Pozdrawiam.

Alicjo, 

Myślę, że głowę masz w sam raz :)

Dziękuję za czytanie i komentarz.

PozdrawiaM.

Jacku,

Cieszę się z Twojego ''marudzenia'', przynajmniej wiem, że wiersz został solidnie przeczytany:)

Dziękuję.

PozdrawiaM.

Alu emeptrojenie, to jeszcze pół biedy, ja cały czas się wavam, a to oileś razy kilobajtów więcej, ciężko mi naprawdę ;))

Janko,

Zgadzam się z Tobą. ''na'' miało być przerzutnią, ale wyszło, że jest ''dorzutnią'':))

Pomyślę. Dziękuję.

PozdrawiaM.

Świadomość istnienia jedynie mi nie pasuje. Zbyt oczywiste I bije od lustra odnośnie tekstu. Poza tym zgrabnie I miło. ;)

Pozdrawiam t.

Tomku,

Dziękuję za uwagi  - do przemyślenia;)

PozdrawiaM.

Kapitalna fraza. Jesteśmy młodzi, póki jesteśmy ciekawi świata, chcemy doświadczać, poznawać i wojować! 

To są najżywsze i najmocniejsze wspomnienia. 

Potem mamy tę drugą stronę życia, niby dojrzałością zwaną... ale często po prostu pozbawioną złudzeń. 

A na koniec piękne wyznanie. 

Piękny, ujmujący tekst :)

Twój komentarz spłynął miodem na moje serce:)

Dziękuję.

PozdrawiaM.

... co do I-szej 'cząstki' wiersza, pełna zgoda z Roklinem.

Nad drugą dumam i...

... czytam, czytam i zaczynam zastanawiać się, czy na pewno chodziło Ci o słowo... "zawrze"... czy może.. "zewrze"...

Marletko... pomyślę sobie na boku... bo już mnie czas goni...

czas zatrzyma nic zawrze
wszystkie rzeczy rzeczami nie będące

 nic 

  jest to partykuła, tu natomiast użyłam tego słowa jak ;

  niczego nie ma - czyli ''nic''

Stąd kursywa ;)

zawrze (czas przyszły) - zaczęłam już wątpić, ale jest dobrze;

zawrzeć — zawierać

Dzękuję za uwagi :)

PozdrawiaM.

Marlett, zapisanie partykuły "nic" kursywą, rozumiem..:)

Namąciłam sobie sama z .. zawrze/zewrze.. bo to robi jakby małą różnicę...;) i co najśmieszniejsze,

'zewrze' pasowało mi w kontekście treści, ale dla pewności poczytałam Ciebie, siebie i już doszło to, co

miało wejść do głowy.  Co prawda wpasowywałam.. w umyśle..  ale "na umyśle", jako metafora, może być.
Najbardziej na nie, to.. "świadomością istnienia".. nie mnie jednej zresztą i ten  'drobiazg' pomijam w czytaniu.

Nie dziękuj za uwagi, to raczej moje przyćmienie.. ;) Całość 'pobrzmiewa'.

Pozdrawiam.
 

Dzisiaj taki zapiernicz na forum, że zapomniałm odpisać :))

Dziękuję za uwagi, zawsze są dla mnie cenne.

Będę musiala coś zrobić ze świadomością istnienia, ale na dzień dzisiejszy nie mam pomysłu :)

Cieszę się, że przynajmniej coś się spodobało. Dzięki za wszystko :)

PozdrawiaM.

To piękne myśli ubrane w strofy, J.