Miłość

Światło w próżni
nie znające granic
w celowym
przypadku
spotyka
kryształ
i odtąd jest już
inne.

Wodór z płonącego
słońca połączony
z tlenem wchłanianym
przez płuca
twoje i moje
zjednoczone

w kropli
wody
i kropli
krwi.

Dziwna ta miłość :)

Bardzo

Tekst pokrętny ale daje radę. Powiedzmy że nie wnikam w szczegóły naukowe, fizyka chemia astrofizyka.Forma zapisu która zapewne ma wnosić dodatkowe skojarzenia  jest za bardzo roztrzepana, Nie wiem po co te duże litery. 

I kropli
Krwi

według mnie totalnie zbędne.

                           Pozdrawiam   kkk

Przyznam, że ta metafora bardzo zakręcona jest. Dla mnie aż za bardzo. Nie widzę tu bliskiego połączenia między światem kosmicznych cząstek a ludzką krwią. Podobnie jak @Krzysztof_Kurc odrzucam końcówkę. Prościej! 

Pozdrawiam :)

A mnie się podobają te metafory i nie muszę wszystkiego rozumieć. Autor pisze jak czuje - czytelnik interpretuje.

Zgadzam się jednak z innymi co do wielkich liter - w tego typu wierszu nie są potrzebne.

Pozdrawiam

Zmieniłem literki.

Tak może być?

Duże zostały tylko ŚW.

Tak, jest lepiej.