Czasoprzestrzeń

Czas plus. Nadmiar

pozwala na wszystko 

z wyjątkiem zapomnienia. 

Rytmicznie dyscyplinuje

analogowe wskazówki. 

Szklana półklepsydra 

odmierza go kroplami 

wciekającymi do życia. 

Zaciemnione okna 

zazdrośnie strzegą

pór roku i dni. 

Ściany poobijane 

rzucanymi myślami. 

Przyjdzie?

Droga rozciągnięta 

wokół cyferblatu:

promień razy dwa... 

Energicznie, szeroko 

otwarte drzwi. 

Obchôd. 

Na pewno mu coś wypadło. 

Może do jutra czas 

się nie zatrzyma. 

Kuchnię trzeba 

odmalować... 

Jaka tęsknota bije z tego tekstu. Myślę, że stan znany wielu z nas. Najgorszy wówczas, gdy przychodzi... rozczarowanie.

Najsłabszy, moim zdaniem fragment o kuchni, ponieważ kojarzy mi się z bardzo starym dowcipem:

O czym myślą kochanka, prostytutka i żona w trakcie?

Kochanka:

- Kocha? Nie kocha?

Prostytutka:

- Zapłaci? Nie zapłaci?

Żona:

-Malować? Nie malować?

Pozdrawiam serdecznie.

Świetny obrazek szpitalny, Sam. Czuję to zatrzymanie, oczekiwanie, kroplówkę, poobijane ściany i natłok myśli. Z przyjemnością, bb

Przeniosłeś mnie na ulicę Lindleya w Warszawie, ale o jakieś 20 lat wstecz. Miałem podobne myśli, a leniwa wskazówka zegara wkurzała bardziej niż niepokój oczekiwania. Chociaż i teraz ściany tam takie jak napisałeś, ale poobijane naprawdę. Pełna zgoda z diagnozą Sylwestra. Tęsknota potrafi wręcz boleć fizycznie, a czas, na przekór temu w domu, upływać (taki klimat, więc czemu nie) - jak krew z nosa? :)

Pozdrawiam.

Zbyt sterylny I pojęciowy obraz mimo tematu nie łykam tej tabletki. Może innym razem. 

Pozdrawiam. t

Tobie nie podobała się końcówka, a wg mnie, to kwintesencja walki myślami. W takich sytuacjach, to, co ważne schodzi na dalszy plan, a najistotniejsze wydają się być sprawy trywialne i przyziemne. 

Dzięki Sylwku za wizytę i komentarz.

Pozdrawiam. 

s

Pozostaję z nadzieją, że nie spotkała Cię taka sytuacja i oby nigdy w przyszłości. Miło było Ciebie czytać Beciku i gościć pod wierszem. 

Pozdrówka :)

s

Tak Janku, spokojnie można całą sytuację przenieść do ubiegłego wieku, kiedy to nasze babcie nie dbały tak bardzo o swoje zdrowie i zamiast pójść do lekarza, wybierały malarza, bo "co sąsiadki powiedzą". Dzięki za Twój wspominkowy koment. 

Pozdrawiam. 

s

Jeśli istotnie poczułeś sterylność, to już mi pochlebiłeś :)  A ogólnie przyznaję Ci rację: Nie jedna tabletka na każdą dolegliwość, nie każde słowo na różnorodną wrażliwość. 

Pozdrawiam. 

s

Cichutkim myszowatym:

@Daniel Kordel @Franek K @Marcin Krzysica

pięknie dziękuję za pozostawione "okruchy" :) i pozdrawiam. 

s

Piękny wiersz, można odnieść wrażenie, 

że niekoniecznie dla humanistów, ale mnie to nie przeszkadza, ani trochę. 

Dobrze, że tu zerknęłam. 

Najlepszości, 

D. 

Dobrze, że i ja tu zajrzałem, bo przynajmniej mam okazję Ci podziękować, co niniejszym z wielką przyjemnością czynię :)

s-erdecznie