Bajka o królu

Był sobie raz słynny król i pan Wielki Cham
bo lud miał w głębokim poważaniu
wszystkich oceniał w jednym zdaniu
w ten sposób każdy jego kulturze zadał kłam

Miałkie słowa wartość miały mniejszą niż spam
smakowały tylko jemu po śniadaniu
były mądre lecz w jego mniemaniu
aż któregoś dnia został z nimi już prawie sam

Gdyż prócz dwóch dworek- sztucznych dam
i królowej która jakby na wygnaniu
bo zaniedbywał ją w swoim posłaniu
nie było już nikogo- nawet strażników bram

Czas na morał który nasuwa się też sam
mądrzy władcy są zawsze roztropni
bo głupcy pozostają szybko samotni
kiedy człowiek dla nich wart mniej niż chłam
 

W sumie nawet niezła bajka. Trochę ten jednosylabowy, powtarzający się rym staje się pod koniec trochę monotonny, ale daje się przeczytać.

Poza tym, moim zdaniem, w pierwszej strofie logika nieco szwankuje... :)

Pozdrawiam :)