dokąd mnie prowadzisz

cicerone czerni i bieli
podaj powody
dla  których
zabierasz mój spokój

pytaj tych
którzy odeszli
tych
co za nimi poszli
czy rozumieli marzenia
w które uwierzyli

nie oczekuj zatem
moich zwierzeń
mają swoje skrytości
zapisane słowa
niechaj zostaną w tym pokoju

to moje doskonalenie wiary
 

Ten wiersz, to dla mnie próba obrony przed (narzuconą) koniecznością "demonstracyjego" rozstrzygania o dobru i złu (czerni i bieli) własnego wewnętrznego życia.., wyrażenie niemożności pełnego zrozumienia go, bo przecież nawet ci, co już życie zakończyli i odeszli tego nie potrafili. Podoba mi się znalezienie wyjścia z tej nie możności i z tych oczekiwań - zastąpienie czy uzupełnienie rozumienia własna wiarą i doskonalenie jej w sobie.Tak zrozumiałam Twój ciekawy i wzruszający wiersz. Pozdrawiam :)

Dziękuję bardzo za ten komentarz. Nie wszyscy potrafią  odgadnąć ,,o czym pisze poeta'' - jeszcze raz dzięki. Pozdrawiam

dziękuję za głos

Witam -  wiara to podstawa życia   -  dobry i mocno przemawiający wiersz.

                                                                                                                                           Pozd.

dziękuję Waldku, że spojrzałeś na wiersz przychylnym okiem. Pozdrawiam