Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Zagubiony los. Z tomiku "Szepty ciszy"


J.J.R.

Rekomendowane odpowiedzi

Wszystko kiedyś skończyć się musi,

Tak jak dzień niknie przy zachodzie słońca.

Odchodzimy w przestrzeni zanurzeni po uszy,

Nieświadomi umierania, nieświadomi końca.

Bo życie nasze jest wieczną chwilą, która umyka

I niknie gdzieś w dali, żyjemy nicości, kropli miłością,

Na zawsze polegli, z góry przegrani. Nasz los jest w górze z puzzli układany, Małymi kawałkami ze sobą spinany. Wystarczy chwila i niezdarność anioła, By z ciała naszego wyskoczył duch nasz bez słowa.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Niestety!? Chyba "na szczęście". To jest bardzo poważna sprawa. 

Bardzo patetyczny tekst, a finał sprawia, że całość robi się nieznośna. 

Jeśli to ma być o przemijalności i kruchości życia, to za bardzo koncentrujesz się na tym, jakie jest ono trudne. I sloganów zbyt wiele jak na tak krótki tekst. 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...