INNA PENELOPA

Tkam pilnie i starannie

misterną tkaninę;

przetykam złotą nicią,

wplatam w nią swą duszę;

lecz nocą,

gdy się na spoczynek udać muszę,

ktoś trud mój całodzienny

niweczy w godzinę.

Pilne! 

Podoba mi się, ciekawa konstrukcja jak... może i materiału? Dobre to, chociaż gorzkie - jak cynamon. 

Jest w tym szlachetność, jest tajemnica, jest wdzięk!

Pozdrawiam :)
 

Bardzo dziękuję za tak interesujący komentarz. :) Jeśli zobaczyłeś w tym - krótkim przecież - wierszu strukturę tkaniny, to bardzo dobrze, ona tam jest. Gorycz cynamonu to ciekawy smak - wszak cynamon kojarzy się raczej ze słodkimi potrawami i ciastami, np. szarlotką... Posmak goryczy wśród słodyczy? Szlachetność przypisałabym ponawianemu wytrwale wysiłkowi i samej postaci wiernej Penelopy; tajemnicą jest daremność trudów i znikanie ich owoców - a wdzięk dostrzega Czytelnik. :)  

Cieszę się, że tak pozytywnie całość odbierasz. :)

Pozdrawiam

Jakaż to życiowa prawda, aczkolwiek (na szczęście) nie zawsze tak się zdarza. :)

Bardzo fajny to wiersz i ciekawa konstrukcja, bo mimo, że opowiada o zawodzie czy goryczy to jest taki... hmm... lekki.

Masz talent do tworzenia tajemniczego klimatu :)

@Alicja_Wysocka : Dziękuję za Twój głos. :)

@Wędrowiec.1984 : Dziękuję za Twój głos. :)

Bardzo dziękuję, cieszę się, że Ci się podobało. :) Tak jak napisałeś, w wielu przypadkach jest to prawda. Nie powiedziałabym jednak, że wiersz jest lekki, jest tylko... krótki. :) Cieszy mnie również, że zauważasz wagę tajemnicy. Życie jest tajemnicą...

Pozdrawiam

Tajemniczość jest ekscytująca. ;)

@Wędrowiec.1984 : Dziękuję. :)

To prawda - dlatego chętnie za nią podążamy. Ale jest też niepokojąca...

Odpowiem jak zazwyczaj, czyli: ależ silwuple :))

Treść, zapis, forma i każde zdanie w twoim wierszu ma swoje miejsce i sens

Na tle zielonego koloru, który kojarzy mi się z nadzieją (być może tutaj z tworzeniem), dostrzegam zdanie w złotym kolorze (myśl przewodnia, jak nić ;-), które bardzo ładnie pokazuje jak ważne jest oddanie myśli słowom...

Pięknie i intrygująco

Pozdrawiam!

@Artbook™✍ : Dziękuję za Twój głos. :)

Bardzo dziękuję za Twój przemyślany komentarz. Cieszę się, że tak pozytywnie odebrałeś ten wiersz. Zieleń rzeczywiście jest tu kolorem nadziei, która, mimo wszystko, pozostaje. Złoto symbolizuje to, co najcenniejsze, dlatego jest go niewiele i stanowi jeden wyraźniejszy akcent. 

Pozdrawiam :)

@Artbook™✍ : ...i jeszcze raz dziękuję. :)

:@Marcin Krzysica : Dziękuję za Twój głos. :)

To chyba dobrze. Peelka doczeka nienaruszona, zalotnicy głodni, a on wróci kiedyś nad ranem.

Pewnie wybrał się na rejs po morzu śródziemnym.

Pozdrawiam

dziergaj dziergaj zlota 

@Andrzej_Wojnowski : Dziękuję za Twój głos. :)

Dziękuję za ten komentarz i za zwrócenie uwagi na postać Odysa. W moim wierszu jest on bardziej nieobecny, niż by należało. Lecz przecież i taki Odys jest królem... To nie on zaplanował sobie ten wieloletni rejs... A w różnych kulturach panuje przekonanie, że to wierne oczekiwanie toruje drogę powrotu... 

W tym wierszu historia ta jest jednak opowiedziana inaczej - stąd tytuł. Można by wywnioskować, że to sama Penelopa - tkając - dąży do nowego związku i chce się uwolnić od przeszłości, a tymczasem ktoś prując tkaninę nocą zmusza ją do wierności. Tymczasem tutaj właśnie tkanie jest ponawianą wciąż próbą pozyskania / odzyskania dawnego szczęścia...

Bardzo dziękuję również za tę piosenkę - stała się niezwykłym towarzystwem dla mojego wiersza. Nie znałam jej, ale z wielką przyjemnością wysłuchałam. Lubię Edytę Geppert.

Pozdrawiam