Sobota

Dobrze jest czasem posiedzieć samemu

i sobie poświęcić dwie chwile;

słuchać tak myśli z najgłębszych wnętrzności -

w spokoju po prostu najmilej.

Nie słychać dźwięków, rozmowy z ekranu,

nikt także nie prosi o radę.

Miło wieczorem powrócić z wojaży

do swego porządku i amen.

Lecz człowiek stadnym stworzeniem się zrodził

i z nudy dość szybko wariuje;

z początku tylko gotuje i składa,

a później jak cień blady się snuje.

Potem przychodzi kolejna sobota

i znowu dzień szary się wlecze.

Chce się rozmawiać, lecz nie ma rozmówcy

i nikt tu nie przyjdzie, człowiecze.

Obłok szaleństwa już wisi nad głową

i marazm lawiną się wdziera.

Pustka jak plama oszpeca oblicze

i mocno do ducha przywiera.

21.07.2017

To chyba o mnie :)

Pozdrawiam wyjątkowo serdecznie :)

Dziękuję wyjątkowo ciepło :)

@beta_b - dziękuję za serduszko :)