Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Nie ma nic prócz...


Dawid Rzeszutek

Rekomendowane odpowiedzi

 

 

Zaginęłaś w sercu zdruzgotanym
i gwiazdy spadały, ziemia tam drżała. 
Szłaś a ostatek miłości zamotany,
jak pies węchem cie szukał mała.

 

W cieple mej duszy jest przestrzeń,
gdzie schronić cię dziś powinienem.
Lecz jak odnaleźć cię wśród marzeń,
gdy cie nie ma, a byłaś ich tlenem.

 

Już wiara traci przytomność, ginie,
a nadzieja umarła na warcie ostatnia. 
Ból w ośrodku impulsów nie minie
 i budzi się długo śpiąca wokół matnia.

 

Czarny deszcz i czarne widzę obłoki. 
Ponad głową wieko zimnej trumny. 
A śmierć napędza wieczności tłoki. 
Widzę Cię, gdzie poczet stoi tłumny.

 

Witam was w niebie, jeszcze za życia,
pisząc wersy wydarte z chłodnych łez. 
Pamiętajcie, nie ma nic prócz uczucia,
mimo nihilistycznych i dekadenckich tez.

 

 

Edytowane przez Dawid Rzeszutek (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj, 

Muszę podkreślić, że dziękuję za pozytywny komentarz i przepraszam za błędy, ale pisałem dość bezmyślnie jeśli chodzi o formę, mocniej skupiałem się na zawartości. Zrobiłem małą przeróbkę - poprawę całości i mam nadzieję, ze teraz już jest lepiej...
Pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...