Dzień Kobiet

Refleksja na Dzień Kobiet

 Obudziłam się dzisiaj w świetle Święta Kobiet

Była kawa rano o zapachu ogródka i kwiatów

Bo moja myśl pierwsza to wolność i jej czas nieskończony

Jakże barwne życie mam na co dzień, kolorów tęczy jest mało.

Kobieta to istota ziemska, nadzwyczajna, lecz ponadczasowa

Już od wieków starano się jej dać prawa i obowiązki też

Jeśli nie byłoby kobiet na tym globie, nie byłoby nas

Jakże świat jest spójny i doskonały, podziwiam ten świat.

Kobieta jest piękna i chce być kochana, to fakt

Przyozdobiona włosami w loki czy też naturą życia

Ma moc przyciągania, taką fizyczną ale i magiczną zarazem

Kiedy stoisz obok niej czujesz energię wewnętrzną, promienne motyle.

A jeśli zajrzysz do środka każdej z nich, spróbuj

To zobaczysz, niech otworzy się ten obraz w Tobie

Część to zmęczenie życiem, nostalgia i czasami płacz

Za utraconą młodość, za zgubienie drogi życia, lub całą miłość świata.

Wiec niech każdy zamiast kwiatów podaruje klucz niewiaście

Taki niezwykły, który pozwoli jej uwolnić się od dnia codziennego

A gdy już zobaczysz że jest szczęśliwa, uklęknij przy niej

Daj jej swą miłość w bukiecie żywych życzeń, które spełnią wasze marzenia.

My kobiety mamy trudne charaktery, to jest prawda

I każdy mężczyzna jest jak ten niezwykły analizator, nieprawdaż?

Na zewnątrz mają maski, ale w środku czują i są wrażliwi jak motyle

Tak to czuje, dajmy im miłość a rozwiną skrzydła, wielokolorowe.

Dziwny ten świat, ale jakże jedyny i drogocenny

Kochajmy więc siebie nawzajem w pozostałe dni roku

Dajmy światu radość na dzień dobry, na dobranoc też

Ukłońmy się każdej chwili z osobna, bo życie jest piękne.

Gdy jutro się obudzisz, będzie przepiękny dzień, pamiętasz?

Czy można podarować mężczyźnie kwiaty, jak uważasz?

Jeśli nie kwiaty, to co może mu sprawić przyjemność i radość

Podaruj mu swą miłość, która domaluje pozostałe kolory tęczy.

Przyroda ma swoje prawa i my nią jesteśmy, czujesz jej energię?

Dbajmy o równowagę w przyrodzie i jej porządek. O siebie też

Równość i taki spokój codzienny jest nam wskazany, więcej ciepła

Z elementów życia w puzzle ułożonych buduj piękną przyszłość.

Witam -  jak poprawisz czcionkę to przeczytam 

w całości a tak to nic z tego bo mój wzrok

tego nie wytrzymał bo mi się wszystko zlewa.

                                                                                                  Pozd.

Dziękuję za wgląd, już poprawiam czcionkę. Pozdrawiam.

Mam wrażenie, że czytam rozprawkę przesiąknietą językiem poetyckim, nie wiersz. 

Poza tym gubię się w tej treści. 

I niezbyt też się zgadzam, bo nie lubię uogólniania. Kobiety to, mężczyźni tamto. (a przecież wszystko uzależnione jest od jednostki, nie płci) 

Oczywiście to tylko moja opinia, utwór jest twój i twoje przekonania. :) 

Bardzo ładnie piszesz, wykorzystaj to. Zaprzyjaźnij się z minimalizmem i powinno być wspaniale. 

Chociaż właściwie wiersz nie musi być minimalistyczny, ważne, by był dopracowany. I by autor wiedział, co dokładnie chce przekazać.