potrzebuję

Zaskakująco piękne, obrazowe i... trafne zakończenie! Cały wiersz do niego prowadzi, jak wystrzelona z łuku strzała, która trafia w dziesiątkę. Tak, "potrzebuję być w takim stanie, że wiem, że nikt nie wejdzie do pokoju" - oprócz weny, muzy, natchnienia, które wyzwalają poród... Pozdrawiam :)

Podpisuję się pod zdaniem duszki, chociaż zmieniłabym trochę wersyfikację.

Pozdrawiam.

Ładne,

potrzeba intymności i czasu prywatnego, delikatnie, asertywnie wyrażona. bb

a jak? chętnie przeczytałabym Twoją propozycję :)

Dziękuję za dobre słowa!

Potrzeba, pod którą podpisuję się obiema rękami, też takową odczuwam. Po kilkakrotnym czytaniu, zgodzę się z Anią, że można by nanieść małą korektę w układzie wersów I- szej nie ruszam, jest dobrze. ale...

np. ten dłuuugi wers w II- giej, gdyby rozbić, dając enter po "stanie", no i.. "że wiem, że nikt..." 
a może zwykłe.. by mieć pewność że nikt nie wejdzie do pokoju
Jeszcze jedna myśl 'zrodziła mi się'. Jeśli odnieść tytuł, do końcowego
    który raz
   setny raz
to nieśmiało zasugeruję dodatkowy enter po "kartce".  W sumie, 'się na kartce', też mogłoby być razem.

To wszystko, dodam jeszcze, że treść pozytywnie, tzn. dobrze 'dźwięczy' w mojej głowie.
Pozdrawiam.

A to mi zadałaś bobu :)  Właśnie, podobnie jak Nata - za długi 1 wers w drugiej strofie , ale  taka propozycja:

Pozdrawiam :)

... można i tak, ja, nie chciałam aż tak "bardzo" ingerować.

Dziewczyny, widzę o co wam chodzi z tymi wersami, zdaję sobie sprawę, że są nierówne, niektóre przydługie itd. 

Bierze się to stąd, że podczas pisania niektóre zdania "brzmią w mojej głowie" ciągiem, jakby na jednym wdechu, inne są pocięte, stąd taki zapis. 

Teraz pytanie czy w odbiorze ten rytm ma szansę się jakoś obronić czy jednak będzie zgrzytał.

Podoba mi się ta zaprezentowana wersja, faktycznie brzmi sensowniej, ale sama nie umiałabym tego w ten sposób zapisać, bo w mojej głowie to brzmiało inaczej :) i co z tym fantem zrobić? :)

Podoba mi się ten wiersz, podzieliłabym tylko ten długaśny wers, na mniejsze kawałki, bo tak długi wybił mnie z tropu.

Sztacheta

Oryginalnie i subtelnie.

W tym długim wersie wyrzuciłabym potrzebuję, a może nawet bez że wiem 

Regino, nic nie rób :)

To Twój wiersz, napisałaś jak czułaś. Moja propozycja, to tylko próba interpretacji i tyle.

Raczej nie zmieniam tutaj nikomu wierszy, zrobiłam to tylko na twoją prośbę bo uznałam, że jesteś ciekawa innego odbioru wiersza.

Pozdrawiam :)

Bardzo trafnie oddałaś potrzebę bycia od czasu do czasu samemu z sobą. W ciszy i z dala od wszechobecnego zgiełku, powstają (rodzą się) naprawdę ważne myśli. Choć nie dla wszystkich cisza i chwilowa alienacja oznacza to samo. 

Bardzo ciekawie i bezpośrednio. Ta prostota i czytelność w twoim tekście ujmuje ;-)

Pozdrawiam!

... co.?... :) Jeżeli zaprezentowana wersja, nieważne  która spodobała Ci się, możesz edytować wiersz i

nanieść właściwe Twojemu oku korekty. Gdy teraz patrzę na całość,  to ten najdłuższy wers znowu mi

"przed okiem 'lata' "... ;) Regino... masz czas, nie rób niczego w pośpiechu.