Głodni ludzie

Wszędzie jest ich bardzo wielu.

Chodzą powoli, bez celu,

Smutne mają tak spojrzenia,

Czując gorycz niespełnienia.

Lecz z jakiego to powodu?

Smutek ich wynika z głodu.

Głód ich męczy i dołuje,

Serce boli, gdzieś tam kłuje.

Głód przygnębia i zabija,

Dni mijają, on nie mija.

Nie pozwala żyć w radości,

Ten najgorszy - głód miłości.

Rymujesz aa, bb w dodatku rymem gramatycznym

dołuje - kłuje (czasownik z czasownikiem, czas teraźniejszy, liczba poj.

Radości - miłości (rzeczownik z rzeczownikiem, także rym gramatyczny. Ten sam przypadek

zabija- mija (czasownik z czasownikiem, czas teraźniejszy, liczba poj.

Szukaj innych rymów, łącz rymem różne części mowy, to trudniejsze, ale ciekawsze. Zawsze czepiają się rymów gramatycznych i tak już chyba zostanie.

Poczytaj o rodzajach rymów, o tym, że rym nie musi być identyczny, bo to za łatwe, to nawet malutkie dzieci potrafią. Jak czytasz im wierszyk, to wykrzykują wyraz zanim przeczytasz.

 Pozdrawiam serdecznie, bez złośliwości i życzę powodzenia :)

Dzięki. Zdaję sobie sprawę, z moich warsztatowych ułomności. Moje wiersze (i nie tylko) posiadają bardzo prostą formę, która współgra z prostym przesłaniem. 

Dobra rada nie jest zła, popracować nad formą zawsze warto.

Pozdrawiam.

Oczywiście przyznaję Ci rację.