Pseudo poezja

Poezja nigdy nie może być ta sama
Choć często rymem wiedzie, składnią
Ab ovo ma budzić się od rana
Odkrywać dziewiczych plemion lądy..

Poeta ma świat tworzyć od nowa
Bo nigdy w nim nie gra co grać powinno
I może kuleć w wiersza strofach
Choć myli się.. to jemu wolno! 

On dźwiga wielu jawną butę
Która w maluczkich się wypala
On nie jest w stanie umrzeć 
Zanim jej jawny spłodzi dowód

A więc gdy pisać chcesz piosenki
W garniaki się przebierać ładne
O płaskiej miłości skrobać chlubnie 
Górach i lasach śpiewać.. 
Nie kalaj słowa alma mater! 

Ani dławiącej pieśni z serca
Płynącej bólem jego wnętrza
Ty na ściernisko ruszaj chłopcze
Tam twoje miejsce.. 
Zatańcz tam sobie, słodko śpiewaj! 

Na pewno znajdziesz pełen audyt
I poklask gromki, aż pradawny
I zejdź poecie z mlecznej drogi.. 
Enigmy - tobie nieosiągalnej