Nasza natura

Ech Boże! 
Jesteśmy jak jacyś królowie
Albo
Do sejmu w todze posłowie
Oczy okrągłe robimy 
Cieniutką strunę na plecach 
Jak muzyk pięknie stroimy
Na giętkie, spasione gardła
Mowy fałszywe, retory
W kieszeniach głęboko chowamy
W zielonej ściółce
Słowa zwinięte w rulonik

Nie wierzcie, że macie przyjaciół
Choć wspólnie szczyty zdobyte
Nie wierzcie w człowieka od nowa
Nóż wrazi wam w serce.. 
I kołdrą liści przykryje

Nie wierzcie, że ktoś wam pomoże
Za rękę wyciągnie z topieli
Potem zażąda pieniędzy
Butelki z krwią
Albo ręki

Jesteście, byliście sami
Możecie rozmawiać do rana
Umizgi puszczać do braci
Jak ich kochacie..
Bo bracia

Utopia w łyżce bez soli
Oczy pokażą wam szczere 
Te oczy za swoje już macie
A śpicie w rowie
Pod niebem