Mogłam

Mogłam

Przyszła łaska

ramiona wyciągnęła

otuliła.

Wszelkie smutki duszy, ciała chciała

i zabrała na łąki zielone.

Mogłam patrzeć na zwierzęta rozkokoszone dobrem,

silne, uśmiechnięte z wąsikami, drepczące po łące,

skaczące, w błękitach strumyków się przeglądające.

Śliczne zjawy – mogły bez obawy, biegać, leżeć, karmić dzieci.

To raj dla prześladowanych szkoda, że obraz się zatarł i znikł.

Ale tak zawsze bywa, gdy wyobraźni cząstka odpływa.

@Justyna Adamczewska

Marlett, evicco, kłaniam, dziękuję i na razie znikam. Tak sobie idę, zostawiając ślady

łąki zielone...ach... nie zacieraj się wyobraźnio :)

Witaj, Iwono. Na łąkach zielonych jest wszystko, to bariera poza tym. Trawa rośnie szybko, jeśli tylko będzie miała do tego warunki, czyli to, co Peelka wymieniła w wierszu. Czasami dawne musi odejść, ale krąg życia trwa - pamiętać można o tym, wtedy lepiej. 

Iwono :)) J. 

Cud muzyki. Witaj 8fun pod moim wierszem.Dziękuję. za taki piękny gest. It is gently. J. 

8fun, to z Tariją. 

potecjał ogromny  - mogę?

Pozdrawiam i dobranoc. J. A i jest krąg życia Storytime. 

bardzo ciekawe sformułowanie :)

@8fun, @beta_b, @WarszawiAnka, @Marlett, @evicca    Serdeczności. :)) J. 

wjolu, cieszy mnie to, dzięki. Justyna. Dziękuję za polubienie. :)) J.