Wierzyć czy nie wierzyć, oto jest pytanie!

Piękna wypowiedź - i zgadzam się. Wierząc - nic nie tracimy. Nie wierząc - ryzykujemy utratę wieczności.

Zresztą, jak stwierdził pewien religioznawca, człowiek jest z natury istotą wierzącą.

Pozdrawiam

Dziękuję

:)

Dziękuję. :)

Posyłam uśmiech. :)

Już sobie na nie odpowiedziałaś, brawo:))

Bardzo dziękuję. :)

Róbmy tak, by łatwiej się nam żyło. Twórzmy metapoziomy, z których spoglądać będziemy na siebie i świat. Z pewnością takim metapoziomem jest wiara w Boga i w nieśmiertelność dusz. Zresztą, tak na zdrowy rozum: Niebytu nie ma! Niebytu nie ma - bo nie ma go nawet z definicji :-) 
Pozdrawiam 
Dawny Don

Lepiej żyć jakby był gdyby nie było, niż jakby nie było gdyby był - czysty pragmatyzm.

Pozdrawiam - obecny Don ;)

mam wielu znajomych, którzy dziwnym trafem, nagle (w wieku powiedzmy średnim +) poczuli tę nieodpartą i niezaprzeczalną wiarę. Do tego tak przesadną, że mimo iż nabijam się z tej ich "trwogi", do znudzenia, dalej twierdzą uparcie, że to najprawdziwsza PRAWDA. Niektórzy oczywiście nabijają się też ze mnie - czyniąc niekiedy, w sposób podły i wyzywający, znak krzyża na mój widok ;p

Zwłaszcza tuż po sumie tak czynią, gdy dopiero co, wszystkie obrzydliwki i paskudztwa, zupełnie obcemu człowiekowi z z się wywalili

Najlepsze jest to, że jako nieliczny z tego grona przyjaciół posiadam maturę z religii.

No cóż, moje szczęście, że znamy się lata, jak te łyse konie i że to ludzie ( Orwell by się spierał) inteligentni, dlatego pewnie jeszcze nie płonę. ;)

Po co o tym piszę?

No właśnie, co sądzicie, bo z nimi juz temat przerobiony. Z socjologicznego punktu widzenia, to zjawisko dość powszechne. Ale czy uczciwe, choćby wobec samego siebie? Co daje to dreptanie na mszę, wrzucanie na tacę itp. skoro cała reszta (jaka - zachowam jednak dla siebie) niezmiennie wciąż ta sama. Oczywiście nie mówię o złoczyńcach i rabusiach, tylko "normalnych grzesznikach", którym, moim zdaniem, ta świętoszkowatość nie pasuje.

Bo co, bo poczuli się lepsi, w czym? A może pozwala to pozornie utwierdzać się w naiwności, że ich BÓG tej maskarady nie zauważy?

Chodzenie gdziekolwiek nie czyni lepszym - jeżeli "czyny, nie słowa", to uczęszczanie gdzieniebądź mieści się w granicach lania wody.

Pozdrawiam.

Właśnie! "Po czynach ich poznacie" :)

Niech sobie ludzie chodzą gdzie chcą, zwłaszcza niech chodzą sobie tam, gdzie mają nadzieję, że ktoś w końcu wymiecie im głupoty z głowy. Nie dziwię się, że wielu za takie miejsce uważa kościół. Może, mają nadzieję, że w końcu ktoś, w tym kościele przemówi im do rozsądku. 

chcesz powiedzieć, że chodzenie z Ewą, Magdą i Agnieszką, w tym samym czasie, to tylko lanie wody? ;))

Nie no, to to już wypłynięcie na szerokie ;)

Przepraszam, to głupi żart był, chociaż nie do końca, niedawno

ksiądz po kolędzie,z dwoma takimi po bokach, na biało, też chodził

i co prawda nie popłynął, ale polał nieźle :)

To mógł być tylko Xionc Maurycy

;)

no przecież wiem, ten z prawej to ja

Od przyszłego roku przyjmuję kolędę ;P