***(nie mam czasu)

@Sombrero2002 witaj na forum:) Dziękuję za serce.

Fajne ale czasami nie trzymasz się ilości zgłosek. Wszędzie w wierszu masz siedmiozgłoskowe wersy ale poniżej już nie:

Tam masz ich już osiem. :-)

Przepraszam, że może trochę jestem nachalny ale tutaj nie ma rymu:

Odnoszę też czasami wrażenie, że lekko pływa Ci średniówka. W wierszu siedmiozgłoskowym jest ją jednak trochę ciężko zachować, bo jedna linijka zawiera relatywnie mało treści.

Ogólnie jednakże in plus :)

Bardzo dziękuję za wszystkie uwagi (?) i za plus:))

Ja tam słyszę rym, a przez jeden wers ośmiozgłoskowy rytm nie ucierpiał.

Pozdrawiam Hej! Romantyku

@Wędrowiec.1984

Uczę się pisać sonety, tu Ci podaję jeden, zajrzyj proszę, co myślisz?

''doszłam dzisiaj do wniosku
że nie mam czasu - Panie''

Pan się nie pyta o wnioski

czy masz chęć na umieranie

Jego wola jest ostateczna 

On jeden wie kiedy to się stanie

:)

PozdrawiaM.

Witaj Marlett!

Przecież wszyscy to wiedzą, śmierć nie pyta nas o zdanie.

Oczywiście wiersz jest z "przymrużeniem oka".

PozdrawiamM

Nie wiem co trudniejsze, żal każdej pory, etapów, chwil, czy pogodzone oczekiwanie, kiedy ulży i nadejdzie, ale właśnie jednak oczekiwanie, i być może przez to niechwytanie tego, co jeszcze daje los, przypruszone wieloletnimi już hasłami- może to ostatnie imieniny, ostatnie święta itd. U Ciebie z humorem podjęty temat, ale gdzieś pod tym buńczucznym uśmiechem może i jest żal, że szkoda będzie odchodzić. Aż przypomniały mi się słowa bodajże stuletniej wtedy Danuty Szaflarskiej 'i jak tu umrzeć, skoro wszystko się zaczyna?' :) no i oby umieć tak żyć. Dlatego podoba mi się ten zdawałoby się lekki wiersz i jego naiwny (?) bunt. :)

Tak, Luule - wszystko to prawda, o czym piszesz. Dodatkowo chciałam wyrazić wierszem niekończącą się w człowieku chęć życia. Rok temu zmarła moja ciocia, miała 99 lat i 10 miesięcy, do końca powtarzała, że wcale się nie znudziła życiem, że zleciało „jak z bata strzelił”. 

Bardzo dziękuję za zrozumienie. Pozdrawiam:)

@bajaga1 dziękuję:))

Pozdrawiam serdecznie.

Bo żyć się chce, kochasz życie i o tym nas chciałaś przekonać. Czuję jakiś radosny powiew z Twojego wiersza i powiem Ci Siostra, że mam podobnie.

Pomimo chorób i czasem cierpień jakie niesie z sobą,

myślę, że nikt zdrowy na umyśle, nie chciałby wyznaczać daty swojej śmierci.

:)

Bardzo dziękuję za ludzkie podejście i zrozumienie:)) Wiadomo - Siostry - myślimy podobnie.

Buziaki:))

Witaj -  nikomu się tam nie śpieszy -  oczywiście są wyjątki...

Ciekawie jest.

                                                                      Pozdrawiam słonecznie.

Nie wiem czy są wyjątki? Może jakieś specyficzne. Raczej nikomu tam nie śpieszno.

Pozdrawiam :)

Witam -  takim wyjątkiem może być samobójca.

                                                                                                             Pozd.

Może być, fakt.

Pozdrawiam 

Moja babcia mówiła dokładnie tak jak napisałaś w pierwszej zwrotce. Aż się niemal wystraszyłem, że zmierzasz do takiego samego pragnienia. Ona była realistką, wiedziała, że przed śmiercią nie ma ucieczki, ale marzyła żeby umrzeć na wiosnę, bo wtedy jest tak pięknie i pogrzeb taki ładny... Zmarła w listopadzie. Spełnił się pogrzeb jakiego sobie najmniej życzyła.

Tobie wielu zdrowych i szczęśliwych lat życzę :)

I nie strasz mnie więcej ;)

Sylwestrze, dziękuję za troskę, jakby słowa brata. Mój tato zmarł w zimie, był straszny mróz, chyba z -40 stopni. Do dzisiaj pamiętam. Mama- też odeszła zimą i również było mroźno -25 stopni. Dlatego taki pomysł na pierwszą zwrotkę. Na umieranie nie ma dobrego czasu, każdy jest nieodpowiedni. ale cóż siła wyższa. Ja dzięki Bogu mam się dobrze, oby tak dalej.

Życzę Ci dużo zdrowia. Pozdrawiam :)

Wiesz, co nas łączy?

@Wieslaw_J._Korzeniowski bardzo dziękuję:)