Marek_Mikutowicz Opublikowano 22 Stycznia 2019 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 22 Stycznia 2019 westchnij duszo o poranku majowym nieznanym gdy Pani mej duszy śmiało w dzionek kroczy dusza zamilczy niestałość wypowie targana nieszczęściem zniszczy cień pod oczami Tak ja odziany udręką i ekstazą liczę swe dni do końca łagodności miłość jest świtem i wieczną zarazą która wypływa od wiecznej zazdrości podaj mi rękę duszo nieśmiertelna pełna niebiańskiej miłości i rąk nieziemskich twój to ciężar na ramionach spoczywa idź moja duszo krocz śmiało bądź dzielna 1 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Maja Cyman Opublikowano 22 Stycznia 2019 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 22 Stycznia 2019 TO jest przepiękne, rozmarzyłąm się........ Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się