Kurtyna

Co się kryje za nią
owiane jest tajemnicą
może to będzie prawdziwa miłość
życiowy dramat
okrutna zdrada
ciekawość zjada publiczność
Tak że sięga po schodach do piekła
-----
I ty jesteś aktorem własnego losu
odgrywasz tę prawdziwą rolę
tylko zbyt szybko zapominasz 
że to nie teatr 
lecz życie prawdziwe
masz w kieszeni tylko jeden bilet
Innego już nie będzie na nowy spektakl.
-----
Nie przewidzę dalszych wydarzeń
czy to będą gromkie brawa
podziw zadowolenie
złość nagana 
może coś gorszego 
dostanę tak po prostu
W twarz pomidorem.

-----

Autor wiersza

Damian Moszek

"Kurtyna", ileż ich dookoła, poza tymi na scenach. Ogólnie, uwypukliłeś kilka scen, jak dla mnie... treść czytelna.

Pozwolę sobie na małe sugestie. w II- giej, można by pozbyć się.. "tę prawdziwą" oraz "prawdziwe".. ponieważ

już w I- szej padło słowo "prawdziwa", co akurat pasuje do miłości.
Puenta średnio wypadła, przynajmniej dla mnie, tzn ten "rzut" w domyśle, pomidorem, na 'nie'.
Wolałabym chyba coś jeszcze mocniejszego.
Pozdrawiam.

ps. Linia przerywana chyba niepotrzebna pomiędzy strofkami.

Poza tym, że zgadzam się z moją przedmówczynią to dodam od siebie, że podjąłeś ciekawy temat, lokowanie uczuć to zawsze niepewne terytorium. Pozdrawiam. 

Z tą ciekawosćia dobrze uczknąłes

a co będzie?

Jak przeczuwasz?

zdradzę ci sekret życie to niekończąca się etiuda

Wiersz na pewno ciekawy, teatralność życia to temat rzeka.

Pozdrawiam

...a ja bym powiedziała, że to niekończące się preludium...

Ciekawy wiersz Damianie, pozdrawiam

Zgadzam się z Natą w puencie, aż  się  prosi, żeby  mocniej przywalić. I pozbył bym się "Już" oraz "to" czy będą gromkie brawa.

Pozdrawiam