Sens istnienia

Możemy się tylko uśmiechać, 

Możemy się tylko wspierać, 

Bo jaki jest sens tego życia?

Że teraz możemy tu być,

A zaraz nam przyjdzie umierać..

Zawsze fascynowała mnie potęga instynktu przetrwania gatunku.

Skąd to się w istotach żywych wzięło?

Kto w nas to wsadził?

Płodzimy dzieci nie patrząc na to, że przeraża nas świat.

Aby to wszystko miało odrobinę sensu, musi temu towarzyszyć wzajemna miłość.

Inaczej wszystko jest bezsensem.

Piszesz, gdy masz o czym.

To zdecydowanie lepsze od dużo a o niczym.

Pozdrawiam :-)

Tytułowe pytanie dręczy ludzkość od zarania dziejów. Prawie każdy ma swoją własną odpowiedź, bo dla każdego z nas sens życia będzie stanowić coś innego. Jest też wersja uniwersalna: Życie jest nieustannym poszukiwaniem jego sensu, dlatego wytnij proszę ten ostatni,.najdłuższy tag, bo może akurat PL-owi się uda(?). A jeśli ma czarne myśli, weź go pod ramię i do Cavern Club, do Marcina. Tam dla nowych członków muza i drinki gratis :)

Oj, przpomnialem sobie, że zostawiłem tam kogoś. Muszę kończyć. Cześć i powodzenia. 

s

Każdy z Panów ma swoje racje, treść.. "sens istnienia".. także, ale pozwolę sobie szepnąć od siebie... 

możemy się.. aż.. uśmiechać  oraz  możemy się.. aż.. wspierać   i fajnie by było, gdyby tak było zawsze.

Jak jest, wiadomo... i dobrze i fatalnie.

To co pisałam, to żadna propozycja zmiany, żeby nie było...:)

Pozdrawiam.