Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Skonfundowany

Rekomendowane odpowiedzi

Zawieszony w próżni, jak dym na wietrze,
Liczę, że meeting z Toba cały ból odejmie.
Mnożony przez ułamki złudzeń - to zimna przestrzeń. 
Bardzo jasny cień bije ode mnie,
Bo gelatus umysł, socjopatyczne klimaty,
Gdy szala Twoja ciągle w górze.
Sam przez tundrę swoich spekulacji idę,
Kiedy życiową rundę perfidnie mulę. 
Jedyny uśmiech losu mortus ma na imię, 
A doskonale wiem, że oblicze ma parszywe.
Dla Ciebie świat mógłbym spłaszczyć w głowie,
Żeby tylko wiecznie żyć w tej uczuć pożodze.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

bardzo ciekawy tekst, lekko nieuporządkowany, ale mimo to czyta się dobrze. Jedynie zakończenie nie za bardzo pasuje do reszty, tzn. ta mickiewiczowska inwersja, trochę rujnuje tę budowlę. :)

Ale i tak jest nieźle i czuć, że to nie pierwszy Twój wiersz, pozdrawiam.

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...