Maciej_Jackiewicz Opublikowano 10 Stycznia 2019 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 10 Stycznia 2019 Obojętni i zimni jak z kamienia błazny króla Heroda wciąż się śmieją na autostradzie frustratów i straceńców serca odjechały już dawno z beznadzieją podnieceni z gębami pełnymi rumieńców ślepi na wdowy i sieroty pękają z dumy patrię poranioną między siebie dzielą jak poszarpaną szatę Jezusa na golgocie gdzieś pomiędzy berlinem a brukselą titaniki pełne dumy toną w głupocie na staruszkę macierz leją wciąż pomyje jak po herbacie z pokrzywy i nawłoci zbrukana ziemia niczym pole niczyje fałszem wypchani tak zwani patrioci za nich dzisiaj modlitwy zanosimy panie zanim potopem bezmiłości świat zaleją i połkną nas fale jak zgłodniałe cyklopy zburzmy wszystkie escape room-y nim spłoną zbóż ostatnie złote snopy w stosów nienawiści płomieniach Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się