Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

OSTATNI CZŁOWIEK


Koziorowska

Rekomendowane odpowiedzi

OSTATNI CZŁOWIEK

 


Moja dusza krwawi
Twoimi łzami.
Chciałabym pójść dalej,
ale brakuje mi nóg.
Po raz kolejny zaniemówiłam
z miłości…
Czy pozostał jakiś ślad po samotności?
Chciałabym się jej nauczyć,
poznać dotyk.
Mojemu sercu znów brakuje prawdy; podzielisz się swoją?
Biegnę, lecz nie patrzę gdzie;
wiem, że poprowadzi mnie Twój strach.
Moje myśli boją się najbardziej
Twojego imienia; czy możesz im pomóc?
Znów śmiejesz się
z mojego smutku; nie rozumiesz, jak to jest spotkać
ostatniego człowieka.
Szepczę ze szczęścia,
Twój śmiech wywołuje u mnie ciszę.
Nieznośna jest ta Twoja przyjaźń; już od tygodnia
stoi w oknie i czeka, aż przyniesiesz jej
odrobinę uśmiechu.
Kończy się dzień, zostaję sam na sam z gwiazdami;
gwiazdeczki, możecie mi obiecać,
że to tylko prawda?
Znienawidziłam Twoje szczęście; jest tak podobne do mojego.
Zanurz się, proszę, w moich marzeniach;
poczuj, jak proszą o litość.
Kto by pomyślał, że noc urodzi
tak piękny dzień? Dzień, od którego może zależeć
cała nasza przeszłość.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Witam - powiem tak ogólnie się podoba - ma to coś czego 

szukam w wierszach - tylko jedno mnie boli że peel czy peelka

prosi o coś kogoś kto się wyśmiewa z tych uczuć - no ale to 

tylko wiersz całe szczęście chyba nie oparty na faktach

bo inaczej to horror  moim zdaniem.

Jak powiedziałem na wstępie jestem za wierszem.

                                                                                                        Dużo miłości życzę

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...