Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Autoportret maszyny


Rafał Pigoń

Rekomendowane odpowiedzi

Nagły stukot i cisza.

Przeciągła, milczącą cisza...

Wyrwała cienie z głuchego odrętwienia.

Trzeba było się poruszyć.

Dać znać, trzeba było tu być.

 

Naraz pulsujące światło.

Wygięta, chuda ręka

Snuje się po blacie.

Drży. Bije w przełączniki.

Cisza...

...

 

Ciemno...

Granatowa poświata powoli opadła

Na zawieszone karty.

To portrety.

To twarze, to ludzkie twarze,

A pod nimi molochy.

To było wielkie, stalowe.

Ciemne.

...

 

Skupione głowy pochylają się,

Taśma miarowo rusza...

Czekają pierwszego głosu.

...

 

Ktoś syknął.

Chrząknięcie.

Trzeba było się poruszyć.

Dać znać, trzeba było tu być.

...

 

W myślach wziąć się za ręce

I liczyć, że nic nikt nie powie.

 
 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

nagły stukot i cisza.

przeciągła, milczącą cisza...

wyrwała cienie z głuchego odrętwienia.

trzeba było się poruszyć.

dać znać, trzeba było tu być.

 Zobacz, a gdyby wszystko z małej? Nie lepiej się czyta?

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Robisz przecinek, a potem wielka litera. Może zdecyduj się albo małe, albo poprawna interpunkcja, by lepiej się czytało. :-) Wtedy wrócę, bo mi się już nie chce wszystkiego robić z małej. 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...