Haiku - próby

To moje pierwsze próby krótkich form poetyckich. Proszę o opinie.

***

pogoda dżdżysta

w moim ogrodzie złudzeń

wiatr deszcz i drzewa

***

rzęsiste krople

budzą szary krajobraz

deszczem styczniowym

***

lekko palcami

gładzę zimne kryształy

na sercu zimy

02.01.2019r.

Marysiu, ja czasami podejmuję próby napisania haiku. To trudny gatunek.

Na pewno budowę zachowałaś 5 - 7 - 5. 

Ale zawsze pierwszy wers haiku musi nawiązywać do jakiejś pory roku, dnia, nocy, itp. 

Drugi jest taki spostrzeżeniem - migawką - jakby zdjęciem, chwilą, którą "zamrażasz" w słowach, a jest najczęsciej związany z wersem pierwszym wersem, np, że światło poranka - oślepiło i coś tam spadło. 

Ostatni wers, to podsumowanie tego, co dzieje się z Pl pod wpływem wydarzeń mających miejsce w dwóch pierwszych wersach. 

nocne czuwanie

odgłosy leśnej głuszy

nie ma spokoju

 @Justyna Adamczewska

To taki przykład tylko. 

Pozdrawiam serdecznie, Justyna. 

Każdy wiersz haiku jest obrazkiem - szkicem, który notuje aktualny stan jakiegoś wycinka świata w sposób najpełniejszy. 

Mario, wszystkie trzy ciekawe, plastyczne i, jak sądzę, mieszczą się w konwencji.

Dla mnie, trzeci  - bez zastrzeżeń. Do dwóch pierwszych mam następujące uwagi:

1) uatrakcyjniłabym trzeci wers ("ogród złudzeń" bardzo mi się podoba - ale i zobowiązuje. :))

2) słowo "tulą" nie pasuje mi znaczeniowo do całokształtu . Wiem, "licentia poetica", ale... Może "pieszczą", "głaszczą", albo coś w tym rodzaju?

Pozdrawiam i czekam na następne :)

Słyszałam od fachowców, że teraz już odchodzi się do budowy 5+7+5. Dzięki Justyś:)

Dziękuję Aniu za odzew.

pogoda dżdżysta

w moim letnim ogrodzie

wiatr deszcz i drzewa

a zamiast tulą to myją?

Chyba się zbytnio pospieszyłaś :) Chodziło mi o to, że "ogród złudzeń" (sam w sobie bardzo ciekawy) wymaga jakiejś bardziej wyrafinowanej kontynuacji, przynajmniej ja odczułam niedosyt... :)

"Myją" może być, ale ja bym wstawiła "pieszczą" (aby zachować czułą wymowę). 

No tak, od wszystkiego mozna odejsc, od klasycznych limeryków, moskalików, sonetów, itp. Ale klasyka, to klasyka.

Miłosz pisywał haiku - tłumaczył je z angielskiego na polski, ale nie z japońskiego.Szymborska. inni też. 

To trudna forma, bo nie nasza kultura, Japonia jest tak odmienna od świata śródziemnomorskiego, że trudno są do pogodzenia. 

Nadeszła jesień

czy to wszystko jest życiem

małej cykady...

(5-7-5)

(Buson -1755)

To haiku z XVIII w. 

Miłego dnia, Marysiu, Justyna. 

Może Marysiu?

poranek dżdżysty

złudny obraz ogrodu

kropelki rosy

@Justyna Adamczewska

Tak sobie tylko pomyślałam.    Miłego dnia. 

U mnie śnieg. 

Pierwsze koty za płoty :)

Ładne i przemawiające. Wprawdzie można by się przyczepić, że zawierają metafory, ale co tam. Jeśli łamanie zasad ma służyć pięknu i miłości - to ja jestem ZA :)

Dziękuję Iwonko, nie znam się na haiku, ale próbować zawsze można :))

Ładnie to poprawiłaś :)) Podoba mi się.

poranne krople

szarością krajobrazu

przyćmiony styczeń

@Justyna Adamczewska

A to mi się tak napisało/pomyślało         Dobranoc. Marysiu. 

A ja jednak nadal będę upierał się przy swoim zdaniu, głoszonym od dawna. Chcąc tworzyć literaturę HAIKU, należy dokładnie zapoznać się z jej klasycznym wzorcem - to ma być obraz widziany mgnieniem oka tu i teraz, a nie jakieś nasze wydumane wyobrażenia o nim, nasycone na dodatek metaforami.

Najbardziej zasłużonym dla tego gatunku propagatorem był zapewne p. Czesław Miłosz. Ale i jednocześnie największym szkodnikiem, przekładając perełki japońskiej literatury na język polski za pośrednictwem języka angielskiego. To tak, jakby Ślązak przekładał wypowiedź Górala za pośrednictwem Mazura na język literacki. Całkiem inne klimaty ...

@bronmus45, nazwać Cz. Miłosza 

 i pisząc jednocześnie:

To jak nazwać tajfun zefirkiem. 

A czymże jest metafora? Powiedz, czym? 

Eh, z tym haiku to tak mówisz i mówisz, i ciągle mówisz, a jesteś pewien, że Twoje haiku, to nie zwykłe miniaturki? Może parę przytoczę, chwilę, poszukam. 

Nie twierdzę dzisiaj i nigdy nie twierdziłem, że moje miniaturki są pisane klasycznym haiku. Ja po prostu poszukuję ich poprzez pisanie tych, czy innych tekstów. Co do Miłosza - wzorowanie się na Jego przekładach (w końcu laureata Nobla), stanowi dla młodych twórców niepowetowane straty w zrozumieniu klimatu haiku.

Nie przesadzaj.  No to szczęśliwego N. R. Justyna. :))

Każdy rodzaj metafory w klasycznym haiku jest po prostu niedopuszczalny - haiku bowiem ma być obrazem widzianym, a nie wydumanym przez jego twórcę.

To już pisałeś, nie powtarzaj się:

No to bywaj. Uważam dysputę za zakończoną, z całym szacunkiem do Ciebie i Twoich umiejętność oraz wiedzy. J. 

Złośliwostkami nie przykryjesz prawdy - ona i tak prędzej czy później zwycięży. A przekłady Miłosza są o wiele bardziej "smrodliwe", niż te za pomocą nawet translatora Google bezpośrednio z języka japońskiego. Co już wielokrotnie tutaj przedstawiałem.

Wszystkiego najlepszego Justynko ...