...

rozkosz wbija szpony w szyję
i zionie ogniem w twarz

odrzucam kolejne płaty skóry
i wciąż jestem ubrany

cały jestem zmysłem

ale wkrótce się skończę
szare dni bez nocy

ale teraz wszystko jest ważne
gwiazdy są tak piękne

że krwawią mi oczy

potem będą tylko białe noce
tylko że szare

modlitwa do nowego świata

wypływa strumieniami słów
których wcześniej nie znałem
w które juz nie wierzę

jutro zgasi mnie jak świecę 
ale dziś jestem płonącym kontynentem

rano nie będę czuł nawet
woni spalonego ciała

płonącym?

Ciekawy wiersz.  Pozdrawiam.  

A no to poprawiłam, dziękuję. 

Plus bo chyba trudno napisać wiersz z punktu widzenia faceta :)

Ciekawy wiersz, widać emocje. 

Coś bym trochę pozmieniała, żeby płynniej się czytało.

Ale to ja. :)

pozdrawiam