Samotna ławka nad jeziorem

Samotna ławka nad jeziorem
stoi i czeka cała w szronie,
tylko śnieg biały usiadł na niej
płynący z nieba tuż wieczorem.

Stęskniona przystań wypatruje,
ktoś miał tu przyjść, lecz plany zmienił,
w oddali zimne kryształy cieni
łzy na jeziorze rozmazują.

Drzewa - posągi. Ach! Łabędzie,
co teraz z nami w grudniu będzie,
jak serca lodem skuł aksamit.

Do wiosny czekać - złud rozstaje,
dróg poplatanych, co się stanie?
To zima kroczy między nami.

29.12.2018r.

piękny obraz zimy

mimo smutnego brzmienia

Dziękuję. Ale przyznasz, że melodia piękna?

Nie jest owa zima delikatna. 

Smutne frazy z łabędziami:

Choć jest:

Milusi, jednak tutaj zimny i bezwzględny. 

Tytułowa ławka jakoś sobie poradzi, bo choć:

To jednak odporna.       

Ładne obrazowanie w wierszu, Marysiu. Mimo iż, poczułam chłód - no fakt zima.    Życzę zatem ciepełka. Justyna. 

Melodia piękna. O miłości na tle zimnego krajobrazu. 

Ten wiersz, to była chwila po wysłuchaniu melodii. Taka inspiracja. Dziękuję Justyś. Ciepełka :)

@Justyna Adamczewska, @evicca dziewczyny, pięknie dziękuję za czytanie :)) Pozdrawiam

piękny wiersz pozdrawiam serdecznie!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Dziękuję Iwuś:)) Co tam u Ciebie?

@Kobra dziękuję:) Serdeczności.

melodia piękna

a łabędzi śpiew przejmujący

Bardzo ładny wiersz Mario

Dziękuję, muzyka jest piękna, posłuchaj :))

Rzeczywiście piękna i fajnie współgra z wierszem

:))))

@Czarek Płatak coś Cię  długo nie było? Fajnie, że jesteś. Dziękuję za serce:))

Obłożnie choruję. Dlatego się nie rozpisuję. Sił brak.

O, to przykro. Ale ja też chorowałam, prawie cały listopad. Życzę szybkiego powrotu do zdrowia. Trzymaj się:)))

albo - kształty?