Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Droga do Ciebie

Gaźnik

Przez Gaźnik
w Wiersze gotowe

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Gaźnik

Gaźnik

Opublikowano
Opublikowano

Pędzę przez pole, ze spoconym torsem
i boję wciąż się, że spali mnie słońce
a jednak gorsze niż zmęczenia torsje
myśli - nie dojdę. Celu nie osiągnę

 

Przemierzam drogę poprzez mroczną słotę
bo moje serce nie zna żadnych barier
tak kroczę sobie, cyklicznie krok za krokiem
pokonam każdą z tych naturalnych armię

 

Zero strachu, krocząc w zaspie po pas
mimo omamów w przytłaczającym mroku
przebijam chłodny, czarno-biały las
by pełen nadziei stanąć w nowym roku

 

Twoje ramiona to najsłodsze łakocie
do nas należeć będzie przyszła wiosna
wydamy kwiaty, wydamy swe owoce
będę szczęśliwy i Ty będziesz radosna 

4
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
Waldemar_Talar_Talar

Waldemar_Talar_Talar

Opublikowano
Opublikowano

Witam dokładnie jak Iwonaroma - no ale nie ma łatwych dróg 

zdarzają się pod   i  z góry.

Ciekawy wiersz.

                                                                                                                                  Pozd.                                                                                                                             

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
Czarek Płatak

Czarek Płatak

Opublikowano
Opublikowano

Jade, Jade na motorze, wiater mi owiewa twarz... 
mam na sobie czarne spodnie, a na brzuchu czarny pas. 
Biere każde auto z boku, nikt dziś do mnie nie ma szans 
błyszczy sie na słońcu motór, a na ramie wisi kask. 


Czy mnie słyszysz jade do Ciebie UJeeeeee

Tak mi się z Paranoidem skojarzył Twój wiersz. 

Sorry za czcionkę kopiuj - wklej powyższy fragment testu jakoś mi ją tak sformatował. 

Salut! 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Amelka
      Wspomnienia serca

      Przez Amelka · Opublikowano

      WSPOMNIENIA SERCA Nie był zwyczajnym pocałunkiem Nie był zwykłym przytuleniem Jego ramiona dawały mi bezpieczeństwo przed uczuciem, którego tak bardzo się bałam. Usta rozumiały to czego powiedzieć nie umiałam. Oczy sprawiały, że imienia swojego zapomniałam, a wszystko, co najważniejsze w nich znajdowałam. Ciało rąk nikogo innego nie przyjmowało Serce na każdego, kto nie był nim się zamykało. Nie był zwyczajnym chłopakiem Był osobą, która prawdziwie pokochałam i chłopakiem, o którym nigdy nie zapomniałam.
    • Lechosław_Kerner
      Panta rhei

      Przez Lechosław_Kerner · Opublikowano

      @agfka i to jest ten problem, też go czasem mam, ja wiem o czym poszę i dla mnie jest to jasne... Uczę się tego, że ludzie nie siedzą w mojej głowie i często nie mają pojęcia co i jak. W żadnym razie, nigdy, przenigdy nie zinterpretowałbym twojego tekstu tak jak ty go wyjaśniłaś.
    • agfka
      Panta rhei

      Przez agfka · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Nie. Tak mi się podobało. To nie jest wiersz o jedzeniu, ale o wspomnieniu osoby, która umarła. Choć komentarze zdaje się wszystkie odnosiły się do "rozpływania się w ustach", ale jakby "wszystko, co płynie" z zamrażarki miało komuś smakować, to ja już tego nie wiem;-) Pozdrawiam :-)     Ust twych więc usta nie tknę­ły ni­czy­je? Nikt nie uści­snął two­jej drżą­cej ręki? Nikt się nie oplótł w two­ich wło­sów pęki ani się we­ssał w two­ją bia­łą szy­ję? Nikt się nie wsłu­chał, jak twe ser­ce bije, jak omdle­wa­ją słów błę­kit­ne dźwię­ki, a cia­ła twe­go kształt smu­kły i mięk­ki zdrój tyl­ko wi­dział i wod­ne li­li­je? I ni­g­dy dum­ne to kró­lew­skie cia­ło w ni­czy­ich ra­mion uści­sku nie drża­ło? Pra­gnie­nie two­je jest jak blask o wscho­dzie? Ni­g­dy w tych oczu sło­necz­nym ogro­dzie nie try­sła roz­kosz kwia­ta­mi zło­tem! ? Pójdź! Tyś jest szczę­ściem naj­wyż­szym na zie­mi!    

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Zwykle piszę nieregularne wiersze, nie uznaję wyższości wierszy regularnych.  Pzdr.
    • Moondog
      Może

      Przez Moondog · Opublikowano

      @Leszczym dzięki wielkie :) @jan_komułzykant tak masz rację dzięki za uwagę  Pozdrawiam 
    • agfka
      Napisz dla mnie

      Przez agfka · Opublikowano

      Super

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       autoironia ;-))   Bardzo sympatyczny wiersz :-)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...