pierwsza

a kiedy już mgła dawnych snów

opada wolno z wiekiem

obraz sprzed lat w pamięci mam

ja przed nią nie ucieknę

szulerny świat znaczonych kart

złą talię mi podsunął

dzisiaj to wiem czy chcesz czy nie

blotka wygrywa z królem

i dalej sam przez życie gnam

rozdań wciąż coraz więcej

po każdej grze uronię łzę

pierwsza jest najpiękniejsza

Witam -  tak to bywa gdy ktoś  nie słabo w karty gra  -  żartuje rzecz jasna.

Andrzeju wiersz wart zapamiętania.

                                                                                                                                      Pozd.

Ładny i smutny wiersz. O samotności i przebrzmiałych uczuciach. A te pierwsze zawsze się idealizuje.

Ładnie, chociaż zrobiło mi się na chwilę smutno. Pozdrawiam :)

Ciekawi mnie ten motyw gry... 

Pozdrawiam

szulerny świat znaczonych kart

złą talię mi podsunął - ten kawałek mi gra i może grać dalej.

Pozdrawiam.

Dzięki Waldku.

W pokerze i brydżu jestem niezły , ale w tej grze nie błyszczę.

Pozdrawiam

Dziękuję Asiu.

Wyszło smutno, ale to nic osobistego.

Tak mi się rymy ułożyły.

Pozdrawiam

Dziękuję Mario.

Nie miało być smutno, ale te rymy tak mi dopasowały.

Pozdrawiam

Mnie też. Od dawna.

Dziękuję i pozdrawiam

Dzięki.

Tak odbieram pewne wydarzenia od wielu lat i myślę że nie jestem wyjątkiem.

Pozdrawiam

ostatnia strofa mi rzęzi, kompletnie nie pasuje do reszty. Poza tym bardzo dobrze. Ciekawy wiersz

Ha ha ha! Widać, że to nie rymy Cie prowadzą, tylko Ty prowadzisz rymy na smyczy. :)

Nigdy nie utożsamiam PeeLa z Autorem, chyba że sam stwierdzi, że utwór jest o nim.