Apokalipsa pomalowana kredkami

I widziałem miasta

Wielobarwne i wielokolorowe.

I rzędy budynków wcale ładnych.

Wzniosłych, piętrzących.

Jak fale.

To w górę rosły, raz w dół.

I łuki, łuki strzeliste i czarne,

Powykrzywiane jakieś,

Lecz wykrzywione w uśmiech raczej.

Lecz reszta już kolorowa.

Bo i czerwienie, fontanna zielona.

I to krzykliwe, i słoneczne,

Bo pogoda akurat była.

Jak pada deszcz, to też

Podobno wesoło,

Bo wewnątrz też kolorowo.

I deszcz kolorowy.

Różnobarwny.

A jak piorun gdzieś trzaśnie w któregoś,

Piorun sklecony w uśmiech,

To zmienia się ten w plamę, w plamę tęczową.

I wszystko tam było kolorowe

I świeciło im słońce.

Podobno wesoło, jest jakiś obraz.

Pozdrawiam.

Niezwykle wymownie,barwnie i grunt,że nie strasznie jak to w apokalipsach bywa,czasami można inaczej-bardzo udany wiersz:)pozdrawiam