uda

W pierwszej chwili skojarzyło mi się z barwionym denaturatem,

później wpadłam na to, że to może być kolor cienia.

Interesujący wiersz,

czytam go jako relację osoby, która doznała jakichś bardzo przykrych wydarzeń,

może przemocy seksualnej i żywi nadzieję na szczęśliwe życie na poziomie fizycznym i duchowym z adresatem.

Dla mnie to specyficzny, oryginalny quasi-erotyk.

Ale to tylko moja interpretacja, nie wiem na ile zgodna z autorską ideą :)

Podoba się :)

Pozdrawiam ciepło :)

Bardzo lubię czytać interpretacje czytających, nawet, gdy są odmienne niż moje zamysły. Ale twoja jest bardzo trafiona:). Dziękuję za czytanie i bardzo miłe słowa:) 

Poezja jest w Twoich wierszach..Poezja jest w Tobie..niech zawsze będzie..Pozdrawiam..

Podoba mi się,

fajne prowadzenie tekstu pod "uda" i zabawa słowami:

Uda

się.

bb

@beta_b bardzo dziękuję;)

Dziękuję:) pozdrawiam :) 

@Kobra dziękuje za głos :) 

@Juliusz79 dziękuje za odwiedziny i głos :) 

przeczytałam... i zamilkłam  wpatrując się w słowa...

dla mnie "spokojnie stać się drzewami" - to znieruchomieć, zastygnąć w bezruchu... w akceptacji tego stanu i przeszłości zapuszczając korzenie 

Piękna interpretacja :) dziękuję za czytanie i głos :) 

@iwonaroma @Maria_M pięknie dziękuję za głos :) 

siniaki na udach

są tu od zawsze

jak historie barda

wędrują ze mną

świadectwa strachu

niemiłości

W taki sposób układa mi się w głowie to co wyławiam tu dla siebie.

Pozdrawiam.

PS. Krwiste zachody słońca nieco pretensjonalne, ale może tylko dla mnie.

Dziękuje za odwiedziny i opinię:) 

@Silver bardzo dziękuję za głos :) uściski 

Bardzo uda/ny utwór.

Pozdrowieństwa!! 

Dziękuje @Czarek Płatak :), pozdrawiam ;) 

Podoba mi się ten wiersz Aniu. Na początku trochę nie leżało mi zakończenie, ale potem zrozumiałem ze to takie przejście od przemocy, przykrości, chłodu w spokój, stałość i pewność którą symbolizują drzewa. Widzę ze dobrze Przemyślałaś Wszystkie elementy.

pozdrawiam 

Bardzo dziękuję:)