Nie peniaj

Hej ty!
Weź no napisz
O potędze życia
O klęsce..
Nie wstydź się! 
Nie unikaj
Dotąd dzień
Nie nadejdzie
Ani noc się
Stanie
Dopóki nie powiesz 
O krwawym wulkanie
O łzach wyrzuconych
Niechcianych!
Pod niebo
Same...

O zerwanych strunach
Życia doczesnego
Nie peniaj!
Wyjdź na balkon
Pelargonie sąsiadki
Łzami podlewaj 
A gdy już napiszesz.. 
Obnażysz bladą duszę
Na żywe gniazdo 
Spokojnie połóż
się
I zaśnij
Nieczuły iglic
Bezdusznych wkłucia
Ciebie tutaj nie ma
Gdzie ich jest
Obyczaj. 

Chociaż życie próbuje inaczej

Ja nie pękam nie peniam nie płaczę

Tylko łapie promyki z dnia na dzień 

A gdy noc mi nieboskłon przesłoni

Choć igliwo ukłuje zaboli 

Ja nie pęknę

Nie potrafię żyć obojętnie 

 Literówka;

Może "nie stanie" ?

"wkłucia" - ort;

A tak poza tym, to nawet ciekawe obrazki, 

ale za dużo chlapnięć enterem, ciężko się czyta takie coś.

Narazie tyle ode mnie :)

Pozdrawiam :)

Błędy trzeba poprawić, ale Deonix już mnie wyprzedziła w ich znajdywaniu. :)

Dla mnie te krótkie wersy, a także słownictwo wiersza, stawia go w gatunku hip-hopa albo rapu. Czuję rytm tej muzyki ulicy, nawet nie potrafię inaczej tego wiersza przeczytać.

Dobry, podoba mi się.

Nie wiem jak mi się tutaj wpasowuje ten obyczaj  w końcowym wersie , on mi jakoś nie brzmi w kontekście całego wiersza.

pozdrawiam Kredens

Chyba chodzi o obyczajowość, której PL nie akceptuje. Tak to zrozumiałam.

Tak, dokładnie. To słowo jest w pewnym sensie kluczem do tego wiersza. Pozdrawiam.