cenne widoki

ja patrzę na orła

ty na reszkę

mnie ciągnie góra

ciebie gonią resztki

rzućmy w cholerę tę monetę!

twarzą w twarz stańmy 

naszej Rzeczywistości

choćby była

najbiedniejsza

Chyba "naszej..." dałabym z małej. Ja wiem, że chciałaś podkreślić. 

Witam -  jestem za wierszem sam się broni swą szczerością.

Zakończenie super się podoba.   

                                                                                                         Ciepeł ci życzę i fajnych gwiazd.

ok, zmieniam :)

Dzięki i wzajemnie! :)

dzięki dla eviccy :)

Miałam też na myśli rzeczywistość - to te tam trzy kropki ...;-) naszej rzeczywistości. Po prostu. My i tak wiemy, że to bardzo ważne miejsce. Sacrum.

Pani talent jest niesamowity :)

Za szybko i bezmyślnie skasowałam , to" naszej" (ale bez wielkiej litery, fakt) jest potrzebne, bo Rzeczywistość ogólna jest przecież przebogata :) a my - mamy co mamy, niektórzy więcej, niektórzy mniej ;) A Sacrum to mikroskopijny zalążek w naszych sercach, może urosnąć - jak to zalążek :)

No teraz Gaźnik to już przegiąłeś :)

(dzięki za Serce :))

Nie można stanąć twarzą w twarz komuś. Można stanąć albo twarzą w twarz albo z kimś twarzą w twarz, ale nie komuś / czemuś 

twarzą w twarz stańmy 

naszej Rzeczywistości

to jest niepoprawne, ale jeśli autorowi nie przeszkadza, to mnie tym bardziej 

pozdrawiam

hmm… jeśli jesteśmy jednością i mamy wspólną twarz...możemy stanąć (wspólnie) wobec twarzy Rzeczywistości? 

ale się nie upieram :) może myślę błędnie

zdrówka

też czasem lubię spojrzeć w górę ;)

no masz :)

A ja to doskonale rozumiem i widzę, a nawet jestem w stanie stanąć twarzą w twarz naszej rzeczywistości. Ciekawe przemyślenia.

:)

dzięki za serce evicce :)