Patryk Robacha Opublikowano 8 Grudnia 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 8 Grudnia 2018 czemu oni tak się patrzą, jakby wzrokiem ich spoglądały na mnie setki diabłów bezczłowieczych, które pragną zakraść się do mojej głowy nie wiem gdzie jestem co to za miejsce jestem spragniony dłonie mi się pocą usta mam spierzchnięte nie wiem gdzie jestem kim są ci ludzie dziwnie tak stoją dziwnie się patrzą co to za miejsce 4 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
eMy Opublikowano 8 Grudnia 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 8 Grudnia 2018 To jakiś sklep pewnie! Ale nie wchodziłbym tam na trzeźwo. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
8fun Opublikowano 8 Grudnia 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 8 Grudnia 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Co masz na myśli? Pozdrawiam Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Patryk Robacha Opublikowano 8 Grudnia 2018 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 8 Grudnia 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Mętne spojrzenia, które nie pasują do twarzy, jakby władały nimi inne siły 1 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Gość Opublikowano 8 Grudnia 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 8 Grudnia 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Chyba się już zakradły :)) Kompletnie nie wiem co chodzi...może po kilku głębszych dojdę do sedna. Czy Autor ma ochotę na podanie interpretacji? Byłabym wdzięczna :) Z szacunkiem dla trudu... Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Kobra Opublikowano 8 Grudnia 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 8 Grudnia 2018 U Patryka jak ostatnio mrocznie, aczkolwiek lubię te Twoje mroki :-) Lubię zakamarki duszy. Tekst ... podmiot ma omamy, pod wpływem jest? schizofrenia? Tak czy siak, coś dolega. Czekam na więcej tekstów. Bo lubię. :-) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Patryk Robacha Opublikowano 8 Grudnia 2018 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 8 Grudnia 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Tak, to uczucie obezwładniającego smutku, rozczarowania, kiedy po twojej twarzy widać całą plejadę emocji i będąc w jakimś miejscu, zupełnie - przez pryzmat negatywnych uczuć - nie zwracasz uwagi, gdzie jesteś. Zatracasz poczucie własnej tożsamości. Snujesz się wśród ludzi, a oni dostrzegając Twój negatywny stan, patrzą się na Ciebie podejrzliwie. chcialem utrzymać wiersz w klimacie ciemnym. przyczyna takiego stanu? może zdrada, może śmierć bliskiej osoby,śmiertelna choroba Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Patryk Robacha Opublikowano 8 Grudnia 2018 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 8 Grudnia 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Stan rozstroju psychicznego, Kobro. Dziękuję za ciepłe słowa Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Maria_M Opublikowano 8 Grudnia 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 8 Grudnia 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. PL może mieć chorobę psychiczną, albo jest po zażyciu jakiegoś mocnego środka. Temat podjęty z ciekawej perspektywy. Jest interesująco. 1 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Gość Opublikowano 8 Grudnia 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 8 Grudnia 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Smutne Patryku, dziękuję że podzieliłeś się ze mną tym "smutkiem". Wiesz myślę, że ludzie najczęściej nie rozumieją stanów emocjonalnych przeź kto sami nie przeszli. Wczuć się w sytuację innego człowieka nie jest możliwe. Nawet jeśli się chce być super empatycznym. Pisałam kiedyś tak mroczne wiersze, że przeraziłam nawet poetów. Ten stan mam za sobą. Szczerze mówiąc nie służył mi... Uściski Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Gość Opublikowano 8 Grudnia 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 8 Grudnia 2018 *przez które. ... Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Justyna Adamczewska Opublikowano 8 Grudnia 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 8 Grudnia 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Witam Patryku. Zagubienie. Pragnienie i spocone dłonie - to dla mnie wyjątkowe przeciwieństwa, a jednocześnie i podobieństwa. Na pustyni czujemy pragnienie, jezeli jeszcze jest w naszym ciele woda, to wydziela ono pot. Ale pot jest słony. NIgdy robitkowie na morzu nie pija słonej wody - to śmierć. A widzą wodę; ogrom wody. Czasami, gdy człowiek jest w ogromnym stresie, widzi świat, jakby przez szybę. Dobry neologizm. Pozdrawiam. j. 1 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Sylwester_Lasota Opublikowano 8 Grudnia 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 8 Grudnia 2018 diabły bezczłowiecze dobre. Ogólnie klimat wiersza ciekawy, ale wyrwanie z jakiegoś głębszego kontekstu może rodzić czytelnicze zagubienie, moim zdaniem. Pozdrawiam serdecznie :) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Patryk Robacha Opublikowano 8 Grudnia 2018 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 8 Grudnia 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Wiersz napisany takim stylem umyślnie. Chodziłem wczoraj po galerii. Patrzyłem na ludzi i zastanawiałem się jakby to mogło być, gdyby miało być jak w wierszu Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Patryk Robacha Opublikowano 8 Grudnia 2018 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 8 Grudnia 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Dokladnie, chciałem pozostawić odbiorcy szerokie pole interpretacji Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Gość Opublikowano 8 Grudnia 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 8 Grudnia 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Tak wiem, podmiot liryczny :) ale pewne zachowania i schematy są takie same...Galeria w charakterze królika doświadczalnego brzmi dla mnie super ;) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Gość Opublikowano 8 Grudnia 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 8 Grudnia 2018 Pomyślałam sobie, że brakuje temu wierszowi "wprowadzenia". Wiem, brzmi głupio ale po twojej interpretacji i wyjaśnieniach (nie znam Ciebie), pasuje mi pierwszy wers taki: ja wśród tłumu :) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Patryk Robacha Opublikowano 8 Grudnia 2018 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 8 Grudnia 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Też mi coś w tej kwestii nie zgrywało. pomyślę, pewnie jeszcze go będę dopieszczał z czasem Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Sylwester_Lasota Opublikowano 8 Grudnia 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 8 Grudnia 2018 Wieki temu napisałem coś takiego: Godziny światła są takie krótkie... Gdy przychodzi ciemność rozprasza ją jedynie skąpy blask księżyca. Za oknem tylko wiatr i jakieś cienie. Przed chwilą ktoś szarpał za klamkę... a ja w ciemnym pokoju. Tylko kot i pies. Nigdy nie byli moimi przyjaciółmi. Teraz patrzą na mnie. Spiskują i czekają. Znów ktoś szarpał za klamkę. Oni tam są! Czekają na mój ruch, a ja nie mogę. Sam, sam zamknięty w ciemnym pokoju. Tylko ten pająk na ścianie. Taki duży. Zbliża się! Taki duży. Nie! To jest... nietoperz! I pysk ma cały we krwi. Nie mogę spać. Gdy zamykam oczy spadam w otchłań na dnie której kipi lawa. To boli. Znowu jakiś cień przemknął za oknem. Boli mnie noga... boli! Wgryza mi się w nią biały robak. Jeszcze wczoraj widziałem wystający biały odwłok. Mógłbym go wyciągnąć gdyby nie ten... paraliż. Ktoś kołatał do okna. I ten cień... Krew, krew na ścianie. Skąd krew??? To jakiś napis. Spróbuję przeczytać: „KTO ŻYJE ŹLE...” dalej nie mogę. Ćma usiadła mi na twarzy. Taka wielka! Czy to już koniec, czy dopiero początek? Godziny światła są takie krótkie... Twój wiersz w jakiś sposób ten tekst przypomniał :) 1 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Justyna Adamczewska Opublikowano 8 Grudnia 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 8 Grudnia 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Obraz przedświatecznego zagubienia zobaczyłeś i przedstawiłeś. Wiersze chodzą za Tobą.... Dziękuję za wyjaśnienie. :)) j. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się