Prawo pierwotne

nie masz już prawa

wyrażać pierwotnej siły

tu wszyscy biją brawa

żądają słabości, ducha mogiły

a mówią: bądź silny

nogi stawiaj bezwględnie

w tym świecie gnilnym

miej spojrzenie oględne 

miałeś być ojcem

jutro upiorem

i dłonią drżącą

przecierać schodów poręcz

zostałeś błaznem

co płynie w ślad rzeką

błystką w jej nurcie

zamkniętą powieką 

Rym za bardzo rządzi treścią

Słyszysz jak to brzmi?

Serdecznie dziękuję, wiersz jest do kitu. Przerost formy nad treścią. W dążeniu do napisania czegoś wielkiego popełnia się elementarne błędy. Pozdrawiam. 

Nie załamuj się tak prędko, bierz się do pracy i poprawiaj

:)