Duchy na drzewie - „Neue Sachlichkeit”

zainspirowany obrazem poniżej, napisałem wiersz, który jest amfibrachem. proszę: 

w dolinie na niwach za murem Szeolu

pogniłe się ścielą zbożowe dywany

spowite w maziste ołowiu tumany

z Kaina wyziewów zatęchłych padołu

nad jarem Gehenny obłoki szarawe

mętnieją pod słońca rozmytym konturem

umarłych wciąż żywe jak sępy szkaradne

złe dusze drapieżną przyjmują posturę 

na drzewa się gnieżdżą konarach

co sterczy samotnie na łanach

koszmarnych Gehenny

Bardzo mi się podoba ten wiersz.  Masz talent. 

Serdecznie dziękuję. 2h myślałem jak ugryźć tematykę obrazu w poezji, a potem 4h go pisałem. 

To amfibrach (sylaba akcentowana pomiędzy dwiema nieakcentowanymi), w poczwórnym zestroju akcentowym. rymy ABBA i ABAB

@Maria_M Marysia będzie z rymów zadowolona tym razem ))

Obraz umieszczony za blisko tekstu, pomieszał mi się Twój obraz z tym na dole. Nie mogłem się powstrzymać, by nie spojrzeć podczas czytania na ten na dole. Obrazy się ponakładały przed oczami. Pozdrawiam

Przesunąłem na dół trochę. 

Co sądzisz o samym wierszu? Obraz nie jest znany, powstawał w ramach ruchu Neue Sachlichkeit wewnątrz surrealizmu.

Już za późno nie mogę ocenić samego wiersza, bo sugeruje się obrazem poniżej.  Jedynie od strony technicznej, ale nie wydaje mi się, że od strony technicznej wiem cos czego Ty nie wiesz. 

Amfibrach to amfibrach. Co tu dodać, co tu ująć :-) 

przeczytaj jutro na spokojnie. 

jestem z niego bardzo zadowolony 

Nonono, nieźle..... :D I czuć te godziny na puzzle ze słówek. 

Zgadzam się z @8fun, skleja się tekst z obrazem, co utrudnia ocenę samego tekstu bo obrazy się nakładają. Ale równiutko, jak na defiladzie, choć krok wolniejszy. W mrocznym klimacie Beksińskiego. Muszę poczytać o tym ruchu Neue Sachlichkeit, bo to nie moje klimaty ale warto wiedzieć. 
Pozdrawiam, bb

@8fun @beta_b dziękuję za głosy, porównujące w percepcji wiersz i obraz. To dla mnie zaszczytne. Czy może takim być? Wiersz jest dobry.

Beto, życzę przyjemnej lektury obrazów :-) 

Obrazy: z tekstu i malarski.

Nie umiem odczytać intencji autora z tego komentarza: nie wiem czy to atak (przytyk) czy wyraz samozadowolenia.  
A może to nie ma znaczenia?

Pisz wiersze dalej. bb

Dwie pierwsze zwrotki idealne. Dlaczego trzecia tak wygląda? Ja bym nad nią popracowała i dokończyła. Tematyka bardzo mi bliska i znana. Jak dla mnie jest super! Też niekiedy skłaniam się, aby napisać ekfrazę. 

Bardzo proszę abyś na spokojnie, bez pośpiechu dokończył trzecią zwrotkę, a serce już i tak płynie.

Pozdrawiam:)

Wybacz, bywam niesforny. Mam mieszane żydowsko-ukraińskie pochodzenie. Czasami bawię się tymi językami i ich semantyką. W języku rosyjskim obrazy się "pisze" (tak jak ikony), a skoro się je pisze, to powinno się je czytać. 

Polecam kolejny obraz: 

Patyku, malarstwo z nurtu Nowej Rzeczywistości nie jest mi dobrze znane. Czyj to obraz?

Marysiu, dziękuję za to słowo! Nie znałem go (smuteczek), ale dzięki Tobie już wiem czym jest ten wiersz. 

3 zwrotka jest umyślnie tak skontruowana. Wyraźnie odstaje od całości, wyraża rezygnację, smutek, coś niedokończonego... 

Głosuj. Wiersz ma już postać finalną :-)

OOOOO to mogłoby być o mnie. :DDDDD gdybym miała więcej powagi. :D

Nowa Rzeczywistość to, moim zdaniem, nie najlepsze tłumaczenie. Wiem, że jest często spotykane, ale wg mnie należy to traktować jako Realizm Magiczny. Ten obraz jest autorstwa Paula Delvaux. 

Zainteresował Cię? 

A co powiesz na ten? 

Haha, ja też odnajduję siebie w tym obrazie Delvaux. Tylko, że mnie niosą na noszach, na drugim planie. Zwróćcie uwagę jak bardzo upiorne są szczegóły: porwane druty, zwisające ze słupów. 

Niesamowite, nieprawdaż?

Wieloma rzeczami się interesuję, o Realiźmie Magicznym poczytam, bliżej się zapoznam, ale tego typu obrazów nie chciałabym mieć w domu. Co najwyżej można napisać do wybranego wiersz. Nie moje klimaty. 

Szanuję to, a lubisz Pablo Picasso? 

Zaskoczę Cię jego wczesną twórczością, zanim poszedł w  abstrakcję: 

Ciekawe, że moja uwaga jest na czym innym skupiona. Dla mnie ważne były plamy światła od latarni i dominująca odosobniona postać na pierwszym planie. Obserwator. To o czym piszesz nie miało znaczenia, ba nawet nie zarejestrowałam negatywizmów. 

To dowód na to, że widzimy co chcemy ;D