Kryształowe oczy

Ciemność, która ogarnęła przestrzeń
zakorzenioną w twoim umyśle,
rozlała się wśród szczątków emocji, których się pozbyłeś.
Pozbyłeś się ich, by wciąż posiadać te beznamiętne, kryształowe oczy.

Nienawidzę cię i każdej cząstki twojej osobowości,
zepsutej i niebezpiecznej.
Nienawidzę cię szczerze.
Szczerze modląc się każdego dnia, przeklinam dzień, w którym cię stworzyłem.

Stworzyłem twoją postać
wyglądającą jak pierwszy płomień rozpalonego ogniska.
Powstałeś w złym świecie - zbyt prawdziwym,
żebyś się spełnił.

Zostałeś pożarty
przez ten świat.
Zniszczył cię, zmusił do pozbycia się uczuć,
którymi zostałeś obdarzony.

Karmisz się cierpieniem innych ludzi,
z których pozostają szczątki wspomnień ich bliskich.
Nie uronisz łzy, patrząc konającym prosto w oczy,
które tracą blask, stają się beznamiętne, kryształowe.

Zdecydowanie "choinkę źle się czyta" :-( 
Czy tak nie lepiej? ;-) 
Wiersz zaciekawia.

Ciemność, która ogarnęła przestrzeń
zakorzenioną w twoim umyśle,
rozlała się wśród szczątków emocji, których się pozbyłeś.
Pozbyłeś się ich, by wciąż posiadać te beznamiętne, kryształowe oczy.

Nienawidzę cię i każdej cząstki twojej osobowości,
zepsutej i niebezpiecznej.
Nienawidzę cię szczerze.
Szczerze modląc się każdego dnia, przeklinam dzień, w którym cię stworzyłem.

Stworzyłem twoją postać
wyglądającą jak pierwszy płomień rozpalonego ogniska.
Powstałeś w złym świecie - zbyt prawdziwym,
żebyś się spełnił.

Zostałeś pożarty
przez ten świat.
Zniszczył cię, zmusił do pozbycia się uczuć,
którymi zostałeś obdarzony.

Karmisz się cierpieniem innych ludzi,
z których pozostają szczątki wspomnień ich bliskich.
Nie uronisz łzy, patrząc konającym prosto w oczy,
które tracą blask, stają się beznamiętne, kryształowe.

@Kobra ma rację, a poza tym:

Która, których 

Cie, cię, cię

Z których, które 

Także tego. Poza tym niezły.