...(przepis)

Chciałabym
żeby ktoś napisał książkę
o dorosłej Pippi Langstrumpf
przeczytać i wiedzieć
nie popełniać tylu błędów
nie odkrywać księżyca
ściągnąć przepis
choć na chwilę
.

a kurczę niestety człek się najlepiej uczy, i to nie zawsze, na własnych błędach.... a błędy bolą....  Fajny wiersz - myśl-marzenie - odzwierciedlający jakąś porażkę... rozczarowanie....  ach gdybyż wszystko prostszym było....

Fajny pomysł na wiersz, dobrze mi się czytało :). Aczkolwiek - choć książek o błędach innych powstało wiele - najchętniej uczymy się na własnych błędach niestety. 

Eliszko, 

to myśl ubrana w wersach. Tym razem PL to ja i naprawdę bym chciała przeczytać książkę o dorosłej Pipi. To zaczyn historii. Może ktoś się pokusi.bb

:))))))))  ja rozumiem to uczucie.... zbyt trudnym życie się wydaje czasem.... :))))))) 

Cześć, betko. 

To jak opowieść o złotej rybce. Tak... rybka mogła wszystko dać. Trzeba tylko umieć wykorzystać dary losu, sam nam je podsuwa pod nos. Tyle, ze my jako ślepcy nie widzimy ich lub nie chcemy widzieć, lub boimy się. 

Pozdrawiam Cię, Justyna. 

Witam -  mądry i poukładany wiersz - i o to tu chodzi - 

nie ma co marudzić.

                                                                                                                   Pozd.

A ja bałabym, czy nadal będzie taka wesoła i bezkompromisowa...

Chyba wszyscy jesteśmy niesamowitymi dziećmi, tak jak Pippi (choć każdy na indywidualny sposób) ale maszyneria społeczna często gęsto to niszczy

Wg mnie najskuteczniej. Czasami z chęcią to nie ma nic wspólnego ;).

@Justyna Adamczewska, @Waldemar_Talar_Talar, @iwonaroma, @Silver - dzięki za obecność. 

Dodam gwoli wyjaśnienia: Pipi robiła co chciała. Dziecko zdane na siebie, bez wzorców, reguł świata i dorosłych. 

Żeby żyć wśród innych musiałoby się najpierw dostosować. Jak - bez podstaw? Przywrócony świat. bb

po przeczytaniu od razu przyszedł mi do głowy szpunt,

o którym w jakimś z odcinków serialu była mowa. Kto wie, czy ten przepis nie miałby na końcu każdego rozdziału doczepionego właśnie owego "korka bezpieczeństwa", w razie katastrofalnych konsekwencji pomysłów bohaterki :)

Nie wiem, czy nie lepiej taki szpunt, ale dostosowany indywidualnie do własnej balii, należałoby mieć zawsze przy sobie, bez oglądania się nawet na uroczą, ale lekkomyślną Pippi.

Z mojej strony to będzie próba "zaczynu", ale nie podejmuję się dalej w brnąć, bo niestety nie pokonam Pippi w pomysłach, ale jak najbardziej życzę tego Tobie Beatko i innym obdarzonym mniej ograniczoną wyobraźnią od mojej. :)

Pozdrawiam.

Hej Beti, podpisuję się pod Twoim wierszem. Też Ciekawy jestem jak mogłaby wyglądać taka kontynuacja. A może Ty się pokusisz? :) Bardzo zgrabnie napisane. 

Pozdrawiam 

Lepiej smakują własne błędy. 

Ćwiczę, i nie jest łatwo - żeby to było wiarygodne psychologicznie ;)

Dzieci rozwijają się przez naśladownictwo. Pipi miała wzorce ograniczone, tworzyła własne struktury, a raczej spontanicznie rozwiązywała ew. problemy. Czy można żyć w dorosłym świecie oderwawszy się od reguł? Utopia. Jak bolesną drogę trzeba przejść, żeby się dostosować i zrozumieć: czemu inaczej.
Dzięki Tom za zrozumienie. 

Zależy kto ile razy złapał bęcka :D Marcinie. Cieszę się że jesteś. 

Ściskam Panów ciepło, bb

A kto by nie chciał...

Chociaż, powiedz - cóż by nas wtedy zaskoczyć mogło?

Nic.

I to już by nie było tak ciekawe życie.

TT/

Powiem banalnie, że świat się dzieli na tych co lubią niespodzianki i co nie. Pewnie to zależy od doświadczeń. Miło, że zajrzałeś TT.

Życie jest ciągiem niespodzianek

TT/

Zastanawiam się kim mógłby być jej facet?

:) 

? jaki facet?

Facet dorosłej Pippi, albo dziewczyna zależnie od upodobań Pippi. Było nie było potrafiła przenieść konia :) to partner/ka musiała/musiał by być adekwatny/a. A może wręcz przeciwnie.. 

Nie wiem. Jestem sama. Inni uciekają.