...

jeśli nie wychodzi się zbyt długo

trzeba zostać

głos zanika w gardle

i dobrze

ludzie i tak przesypują się przez palce

tylko cisza może być obecna

wchłonęły mnie mury

nikt mnie nie znajdzie

choćbym chciał

Depresyjnie?

Bardzo ciekawe spojrzenie na samotność, wręcz interesujące.

Agorafobia plus jakieś lęki społeczne. Jako krótki zarys przeżyć osoby zamkniętej na własne życzenie w czterech ścianach, dość interesujący.

Pozdrawiam

Zgrabnie i ciekawie. Ujęła ta pierwsza strofka. Oczywiście życzę peelowi wyjścia i światła, jeśli by sobie tego jeszcze życzył :)

Mury, czy coś innego... nie wiem, ale dzisiaj pomyślałam: jak teraz stąd nie ucieknę, to... już tu nie wrócę (a wrócić chcę/powinnam). Albo zostanę tu na zawsze (potem, nikt nie będzie mnie szukał). Cisza czasem jest niezbędna... No, nie wiem, ale dlatego ten wiersz mnie przytrzymał :)