Mamo

Odchodzisz Mamusiu,

Fizycznie umierasz,

Lecz wiem, że Twa dusza

Będzie wciąż mnie wspierać.

Choć tęsknię już teraz

I ból Twój oglądam, 

To by Cię zatrzymać

Nie mogę zażądać.

Twój czas już nadchodzi

I pojdziesz do Pana, 

Lecz tu pozostaniesz 

Na zawsze kochana.  

Zasnęła na zawsze. 

Już lekko Mateńce. 

Ja jeszcze potrzymam

Stygnące ręce. 

Ukazałaś w wierszu ból i niemoc związaną z utratą najbliższej osoby. Bardzo dobrze przedstawiłaś te uczucia, spójnie przechodząc od pamięci o tej osobie do tęsknoty. Dobry wiersz. Pozdrawiam

Bardzo dziękuję 

:-( smuto :-( ale to odcienie życia.

Witam - boli ja nic ale życie to życie dar który wiecznie nie trwa.

                                                                                                                                  Pozd.

Często to dochodzenie bywa bolesne. Tym trzymaniem za stygnące ręce przypomniałaś mi odejście mojego ojca. Miał 91 lat, a ja wierzyłem, że jeszcze z tego wyjdzie. Jeśli kogoś kochasz, to nigdy nie jest łatwo.

Pozdrawiam serdecznie.

bardzo trudna sytuacja opisana w bardzo przystępny sposób

...moja Mama zmarła dwa miesiące temu...

dziękuję za ten wiersz, nie umiałabym tak lekko tego opisać 

pozdrawiam

czytam:

Jej stygnące ręce

Współczuję,  na to nigdy człowiek nie jest gotowy