Breizh

Zamieszkajmy w aucie

Z psem i marzeniami,

Jak dzicy.

Na parę dni przy dziewiczej plaży

Zachodniej Bretanii,

W ciszy.

Tam kolory domów,

Tam żagle statków,

Zamki z siwego kamienia,

Jaskrawe dywany kwiatów.

Tyle tu miejsca.

Patrz, jak biegnie radośnie,

Omiatając ogonem piasek.

Przypływ przybędzie nieprędko.

Wilgotne kamienie - widoczne

Nie poranią nam stóp - tym razem.

Otulmy się światem,

Obliżmy wargi słone,

Samochód cierpliwie poczeka.

Wrzućmy listy

Do skrzynki - o tam, 

Z bardzo daleka.

Tu i teraz - można jak dzicy zamieszkać przy plaży na kilka nocy, podziwiać świat i przyrodę, zatrzymać chwilę. Ale jest przyszłość do zorganizowania; przypływ, mokre kamienie, cywilizacja. Interpretacja w prostym przekazie - zatrzymajmy się na chwilę bez wymagań, a z drugiej strony - przerywnik wystarczy na chwilę. Jako pomysł na chwilę, ale nie na dłużej. 

Fajne, bb 

piękne marzenie, bardzo mi się podoba i wiersz też,

ale za zimno w Bretanii. Każdy ma jakąś swoją wyspę :)

Ja nie mam. Nawet nie umiem jej sobie wymyślić. 

masz, tylko jeszcze o tym nie wiesz i nie trzeba nic wymyślać, bo ona po prostu jest. Uwierz :)

Witam -  miły przytulny wiersz  - słodko tak pomarzyć.

                                                                                                                         Pozd.

Muszę ostrożniej sypiać. Wczoraj była półwyspem, dzisiaj słyszę, że wyspa.

z grubsza biorąc masz rację, bo Autor mówi o Bretanii,

ja o Nowej Zelandii. Tak, czy siak - mea culpa ;)

Ja to zrozumialam jako metaforę - wyspy szczęśliwe a nie punkt geograficzny. Szczególnie w kontekście, że każdy ma swoje...  

i dobrze, z czasem metaforę zamienić też można również na geografię, oczywiście jak starczy ... marzeń  ;))

Czepiam się, wybacz. 

żartujesz? nie wybaczam  ;)))))

Dobra naracja, świetnie zakończony.

Dzięki za wszystkie komentarze. ;)

Pisane pod wpływem książki Marka Greenside'a "Nie będę Francuzem (choćbym nie wiem jak się starał)". 

Pozdrawiam.