Świadomość z ostatniej chwili

Noż kurwa!

(Antyhipokryzja)

Chociaż w główkach jest tak pusto

Jakby w środku ktoś je ostrzygł

Wciąż podobno jako ludzkość

Mamy wiele możliwości

Pluć na Biblię, palić Koran

Czy pociskać z karabinów

(Kołem toczy się historia

Krąg zatacza co pięć minut)

Co rusz jakiś krwawy zamach

I szukanie sprawców, przyczyn

(W imię czego? Posiadania?

Kto by nie chciał mieć dziewicy…)

Kochać bliźnich, nie mordować

Jest gdzieś, owszem, napisane

Lecz to słowa, tylko słowa

(Tylko słowa i atrament)

* * *

Nim rzecz będzie znów na temat

Powiem jeszcze tylko tyle

Że znaczenia wcale nie ma

W czyje imię, skurwysynie

Rzęzi jak stary gruźlik. Ostatnia strofa najlepsza. 

 i nic to, że dawno ostrzygli,

wciąż tłumią przejawy myślenia,

fanatyk, co wyssie z religii,

od wieków na oręż zamienia.

Bo to charkazm.

Pozdrawiam.

Wybacz, że tekst wprosty

(Może pisał gamoń)

Lecz się piórem ostrym

Akbardziej nie dało ;)

Pozdrawiam.

@Don_Kebabbo.   Prawda niezwykła, bo stara, jak świat:

Niezbyt przychylnie o ludzkości, ale cóż tak jesteśmy stworzeni, jesteśmy inwazyjnym, agresywnym gatunkiem, zjadamy się nawzajem, choć temu zaprzeczamy. 

Podsumowanie - to pod gwiazdkami, niezgorsze. Taki tam bezpośredni zwrot do:

Twój utwór przypomina ową piosnkę ułożoną do słów wiersz Juliana Tuwima. Pozwól, że zamieszczę:

Pozdrawiam. J. 

Przyznam, że to akurat przeszło mi przez głowę jak układałem to co pod gwiazdkami...

To, co przed, to trochę inna bajka - miało być i dosadnie, i ironicznie - tak żeby pokazać absurd tego, co się na świecie odp...ala (bez kropek również). Jeśli chodzi o tekst, to miał być bez ostatnich dwóch strof (tej przed i po gwiazdkach) - i to, co na samym dole, jest najsłabsze moim zdaniem - ale mało ostatnio pisałem i skondensowałem wszystkie pomysły do jednego tekstu,  żeby nie wymyślać dla jednego pomysłu całego tekstu, dlatego całość wygląda, jak wygląda. Chodzi mi o to, że z każdej strofy z osobna jestem zadowolony (potrafią uszczypnąć), ale całość jako całość nie czyta się tak płynnie, jakbym chciał, by się czytała - zabrakło (koniecznych dla tekstów rymowanych) wypełniaczy ;)

Nevermind.

A... skoro już pojawił się akcent muzyczny... to może zapodam (jak mawia młodzież) podkład pod to, co nad gwiazdkami:

Nieśmiertelny stary KNŻ z fragmentem

Szykujcie, bracia, amunicję na Święta

To Boże Narodzenie będą długo pamiętać!

(Tak, ten poziom ironii to niedościgniony mistrz, i krążyło mi gdzieś w głowie przy pisaniu)

Plus polecam do przesłuchania twórczość On2B - kondensacja treści i przekaz prosto w mordę: wciąż żałuję, że Profanację poznałem tak późno - Arkowi nie jestem godzien zawiązać rzemyka u sandała ;)

Pozdrawiam.

Nieźle skondesnsowałeś. 

Fakt, wiersze "powinny" być płynne, jednak ja uważam, że informacje w nich zawarte, jezeli są klarowne, tępłynność, a raczej jej brak - jak piszesz, mogą "uzupełnić" niejako. 

Posłucham, dziękuję. Justyna. :))

Ciężki temat...ale lekko napisany :) Czy to powód do radości? Pewnie.

Lepiej ciężkości ulekcać niż lekkości uciężniać ;)

Salem alejkum

Akbardzie Kebbabo

a lej kum bo spektrum

już jest, już jadą.

;)

Twój wiersz mnie robawił, to dobry tekst na piosenkę kabaretową. Oj by się ludziska pośmiali:))

Z KNŻ zacytowałem "Przy słowie" ale "Odrzuć to" jest nawet bardziej na temat. Daje po pysku i to tak fest.

Zdecydowanie! :)

Słyszałem, że po mnie

Na gromkich syrenach

Bo Burki niesforne

W schroniskach wśród szczeniąt ;)

Nie jest aż tak do śmiechu. Właściwie to wcale nie jest.

Pozdrawiam.

Wiem, że temat nie do śmiech, ale podałeś w firmie groteski, albo czarnego humoru.

Wiem o co chodzi, odpisałem jak odpisałem, bo czytając może i można ironicznie parsknąć, ale do kabaretowego śmiechu jest tam dalej niż stąd na księżyc.

Pozdrawiam.

Dodałem motto - w sumie od początku tak to miało wyglądać, ale jakiś wewnętrzny cenzor mi nie pozwalał.