deja vu

na niebie coraz bardziej granatowym

nad miastem kołują ptaki

stado przed chwilą spłoszyło się

i z krzykiem gardłowyn wzleciało

w powietrze

przez moment

stało się tak jak kiedyś

ta sama ulica te same domy

moje kroki po trotuarze

są takie chwile są

deja vu to samo przedstawienie

jak w teatrze

przystanęłam i patrzę patrzę

ale wiem

wiem że już

inaczej

Lubię. Wierna czytelniczka.

Witaj -  dawno cię nie widziałem   - podoba mi się to zawrócenie  minionego.

                                                                                                                                         Pozd.

jedno słowo, a ile znaczenia dla mnie ma! ujmujący wiersz, pozdrawiam.

Nic już nie będzie takie same. Wzruszyłam się:)

Dobre

Piękne! Urokliwe, staroświeckie, wzruszające :)

Pozdrawiam.

kkk

Dawno nie czytałem twojego wiersza. Daję serduszko. Pozdrawiam