Współczesna poezja

Nie leśmiałbym na nowo 

rozbolesławiać pejzaż sioła.

Nie będę rewoleopoldować 

dżdżysto-jesiennych zestaffień. 

Nie zezwitkiewiczowałem poetycko! 

Nie zszewciłem się do cna! 

Bulwa wasza w szadź zapatulona! 

Po łódzku, bałucku tu wiem: 

Poezję na świat dookolny zesteduję,

zwojaczkuję na amen, 

zaosieckuję na atomy,

będzie należeć do mnie. 

Może bardziej pasuje Moja poezja?

Fajnie:)

Super! podoba mi się to, co wykombinowałeś, wręcz rozłożyłeś mnie na łopatki niemal każdym wersem. Czyli bałuciarz z Ciebie? Pozdrawiam Znadłodzia;)

Może napiszę coś więcej: 

wszystkie neologizmy superowo nowatorskie, pomysłowe, odważne,

pokazujesz wierszem jak bardzo chcesz tworzyć po swojemu, bez naśladownictwa wypracować swój styl, podoba mi się taka postawa,

Życzę Ci, aby pragnienia/ plany dotknęły rzeczywistości:)

Nowe spojrzenie :-) ładnie.

Cześć Znadłódko! 

Dziękuję za cudowną opinię. Życzę wszystkiego miłego :-)

Mario,

trafne spostrzeżenie. Wierszem chciałem pokazać, że potrafię odtworzyć klasyczny klimat poetycki, tym samym ujawniając swoje autorytety, ale stojąc murem za l własną twórczością, która bywa trudna, prymitywna, mało poetycka mogłoby się zdawać. Ja chce tworzyć nowy kanon. Czy się uda? Może. Próbuję się wydać. 

Nowa rzeczywistość. Neue Sachlichkeit. 

Z pomysłem  :)

Rosjanin chyba 

powie, że „spasiba”