Okruchy szczęścia

Wiersz sympatyczny i ciepły. Długość działa na jego korzyść, bo np. czytelnik mający nos na kwintę czytając kolejną już zwrotkę musi się wreszcie poczuć choć trochę szczęśliwszy... :)

Dodam jednak, że chociaż kilka lat temu zgodziłabym się z treścią w 100%, to teraz... cóż.

Pozdrawiam

P.S. Wyrównałabym rytm przez ujednolicenie długości wersów.

zgadzam się z WarszawiAnką, że rytm trzeba poprawić i koniecznie przesunąć - zrobić spację po przecinku, ale od bardzo dawna pierwszy raz nie przeszkadzała mi długość wiersza. Pięknie. Bardzo dobrze się czytało.  :)

Pozdrawiam.

Piękny wiersz bardzo realny dla mnie nic nie poprawiaj czy zawsze musimy się trzymać stereotypów i zasad .

Witam -  ja  też bardzo na tak dla wiersza.

                                                                                                                       Radosnego wieczora życzę

Popieram propozycję @WarszawiAnka I @jan_komułzykant odnośnie wyrównania rytmu, wiersz na tym jeszcze bardziej zyska, ale serce i tak daję za temat. Prawdę piszesz. Pozdrawiam:)

dziękuję Ci za pozytywny odbiór i sugestie:)pozdrawiam cieplutko

Dziękuję serdecznie*)

dziękuję za budujące słowa Danusiu/pozdrawiam ciepło*

dziękuję serdecznie Mario za miłą gościnę i pozytywny odbiór/pozdrawiam

dziękuję Waldemarze za miłą wizytę/pogodnego dzionka

Wiersz piękny,ale podprogowy tzn.buduje coś co może się nie spełnić nawet jeśli wszystko wiernie wykonamy jak trzeba.

@karenka i @pomaranczowy.kot : Dziękuję! :)

Przypomniało mi się z dawnych czasów... :)

"Nigdy się nie zniechęcaj,

Zawsze próbuj żyć na nowo.

Każdy dzień choć najgorszy skończy się.

Chociaż czujesz się słaby

I nic Ci się nie układa,

Zapamiętaj, jutro też jest dzień."

Pozdrawiam

@karenka:  Cieszę się, że jesteś ze mną na moim profilu. :)

Pozdrawiam - i zapraszam :)

P.S. Próbowałam wysłać prywatną wiadomość, ale nie wyszło.

Bardzo pogodny. W sam raz jesienne chandry, chmurki

i humorki. Widziałam tęczę podczas czytania :)

szczęście, o szczęście

moje kochane,

zaraz tobie opowiem

co wymyśliłam nad ranem

że mnie ze sobą zabierzesz

w jakąś słoneczną niedzielę,

zabierzesz mnie na lizaki,

a potem na karuzelę.

obiecam, że będę grzeczna

na pewno się tobie nie zgubię

tak dawno mnie nigdzie nie brałeś,

aż zapomniałam, że lubię.

No i zapaliłem czerwone serduszko :).

Szczęście może czasami też przynieść zaprzestanie pogoni za tym co mogłoby szczęście przynieść. Takie to pokręcone życie, niestety jest.

Pozdrawiam :)

@karenka : Dziękuję. :)

W istocie, podałaś/wymieniłaś w wierszu okruszki, które składają się na ogólnie pojęte szczęście.

Wiersz pisany 'sercem' i to jest w nim najprzyjemniejsze.

Gdzieniegdzie są małe potknięcia rytmiczne, ale wobec podjętego tematu, chyba nie warto ich roztrząsać.

.... nie bądźmy 'ślepi', zbierajmy okruszki, warto.

Pozdrawiam.